Kopartılmış dalından kuruyan bir yaprak gibi
Gecesi gündüzü çalışmak olan insanlar
Baharın yeşilinde açmadan solacak gibi
Eski bir ağacın gölgesi düşer yüreğinin terkedilmiş bölgesine
Sonra bir bakarsın ağacın dalları gibi çırılçıplak
Utanırsın herkesten herkes senden habersiz ve yalnız
Ay ve yıldızlar yoldaşın olur sarıp sarmalarlar seni
Sen kederli, gece sessiz, sarılırsınız yalnızlığa
Ya ben !
Gözlerin güneşten ışık almış parlıyor
Yüreğin gecenin karanlığından korkuyor
Bakışların yüreğimde yanardağ gibi patlıyor
Kaçma benden ey dilberi rana
Korku sarmış karanlığı konuşmaktan korkar
Umutsuzca bekleyen yüreğimin sofrasının
Baş köşesinde oturan vuslat
Bulutun sızan gözyaşlarında
Bülbülün güle zikrini anlat
Gözlerimden damlarken hasretin yağmuru
Ya gitme yada giderken bakma ardına dedi
Yaşamak güzel şey yaşamak sen gibiydi
Berrak ak ve pak bi çiçeğin yaprağında
Damlalanmış bir yağmur çisesi sanki
Yaşamak yıldızların gökyüzündeki uçuşu
Güneşin karanlık gecede korkmadan uyuyuşu
Şimdi kanı hızlı akan bir gençsin
Daha on altı on yedi yaşında seveceksin
Yaşamın acı tatlı hatıralarını
Gelecek günlerinde göreceksin
Günler öyle acı gelecek ki insana
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!