Ferhan Göymen Şiirleri - Şair Ferhan Göymen

Ne güzel yakışmışsın
O küçücük tepeye
Dalınla yaprağınla
Hasretsin sevilmeye

Neden boynun bükülmüş

Bir saatlik uykuma iyiki yatmışım
Seni gördüm rüyamda canlı ve gerçek gibiydin
Sadece sarıldım gitme diye korkumdan
Ayırmak istemedim yanımdan koynumdan
Ayılmak istemedim bu kısacık uykumdan
Bir daha bu rüyayı göremem belkide ondan

Kimseye anlatamam hasretimi derdimi
Seni arıyor dokunduğun deydiğin o yerler
Ne kadar mahsun ne kadar yalnız inanamazsın
Şimdi acılı şımdi yasta o yerler

Bilme seni ne kadar aradığımı görme

Ben bir sonbahar yaprağıyım
Rüzgara kapılmış savruluyorum
Öyle kapılmışımki ben bu rüzgara
İstesemde geriye dönemiyorum

Ben neresindeyim bu mevsimin

Hakkın adaleti varsa dünyada
Eden ettiğini bulur elbet
Bir gün gönlümünde gönlü olur elbet
Sonumun sonu gelmeden

Çorbasını kaşığına kaşığını lokmasına dert et

Onu şunu bunu soran çokkkkkk
Serin sulardamı derin kuyulardamı
Delimi dolumu suçlumu suçsuzmu
Benim kalbimi soran yok

Açmı tokmu susuzmu

Gün olur devran döner birgün elbet
Yüreğimde ses vermeyen sözcükler
Dudağından acı acı dökülen sözler
Bir gün sana hesap sorarlar elbet

Arkana bakmadan geçip yürüdüğün yollar

Gül dalında bir gül açmışki sorma
Tomurcuğuna bakıp bakıp korkuyor yelden
Birde yaprağına şebnem konmamış,mı
Korkuyor ya ayrılırsa yanındaki gülden

Oda katmer katmer olacak elbet

Hani beni kendinden çok severdin
Hani sen üzülme ben eririm derdin
Bilirim bana kıyamassın bilirim üzmezdin
Hani dostluğun nerede sevgin yalancı

Kalmadı bende bir damla tat

Sen yoksun ya yanımda nafile
Sensiz çekilmez bir gün yine
Ne yapsam ne yapsam olmuyor
Ne çevremde renk var nede bende

Sabahı yok sensiz gecenin