Ferhan Göymen Şiirleri - Şair Ferhan Göymen

Yüreklerin yandığı gözlerin ağladığı yer burası
Ayrılık ateşinin alev aldığı yer burası
Fatihaların ezanlara karıştığı yer burası
Gözlerin gördüklerini anlamaya çalıştığı yer burası

Sabırların tükenip isyanların coştuğu yer burası

Öyle bir gün yaşadımki
içinde neler neler var
Düşüne bilirmisin bir tekini
Ey sevgili yar

Sığdırmak istercesine ömrüme

İçim senden korkuyorum neden ağlıyorsun
Ömür kısacık değermi gama kedere
Elinden ne gelir kederin nereye kadar
Sığın allahına hayatı kendine etme dar

Nasılsa bir ğün öleceksin bitmeden sorular

Nefesin yazdırdı bunları seni öperken
Hastane odası acılarım duygularım ve ben
Seninleyim ama sensizim bitkinim kederden
Yorgun bu beden güçsüzüm çaresizim neden
Yiğidim senin gibi bir güzele yakışmadı bu beden

Hastene yollarının nerede düzü
Geçer diye bekledim yüreğimdeki sızı
Ne geçmesi dizildi dizi dizi eritti içimizi
Benden çok seven mevlamın geçer,miş sözü

Gözlerimin içine hayretle bakan gözlerin

Yorgun gözlerle pencereden bakarken
Bir sürü serçe dallara kondu
Sanki bana seslendi halimi sordu
Sesimi seslerine katmak istedim
Yüreğimin derdini onlara anlatmak istedim
Kuşlarla seni alıp göklere uçmak istedim

Gönlüm yine neden gözlerini yumdun
Onun seni aşkla aramasını? mı umdun
Hayalinde neleri neleri içine doldurdun
İki tatlı sohbetiyle mutlu,mu? olurdun

Gönlüm sen susmadında beni susturdun

Yüreğim benim için ağlayan anlayan sensin
Benimlesin beni benden iyi bilensin
Doğru söyle sen yalancı değilsin
Benim derdimi acımı kim nasıl silsin
Dur efkarlanma ağlama şimdi ne dersin

Olmuyor yüreğimin bileğini bükemiyorum
Vaz geçmiyor anlamıyor dil dökemiyorum
İçli guyguları canımı acıtıyor sökemiyorum
Bu kadar sevgili olmanın ne faydası var

Avareyim. elin elimde gibi yürüdüğümü
kimse bilm
Ellerimi hayaline nasıl sürdüğümü
kimse bilmiyor
İçimdeki hasretini nasıl dürdüğümü
kimse bilmiyor