Ferhan Göymen Şiirleri - Şair Ferhan Göymen

Unutmak istiyorum ama olmuyor
Delik deşik izleri varki çukur dolmuyor
Geçmişin acısı zamanlı zamansız cana dokunuyor
Ben unutsamda yüreğim hiç unutmuyor

Unutmak istiyorum hayallerim boşa çıkıyor

Unut dedim gönlüme beni dinlemedi neden
Bakışların gözlerimde bakılı kaldı
Bir yudum öpücüğün dudağımda takılı kaldı
Yeter unuttur bana unuttur seni

Gönlüm senden başka her muradı aldı

Senin yaptıklarını ben nasıl söylerim
El değilsinki oturup bir bir anlatsam
Dilimin ucuna gelsede geri iterim
Utanırım sorsalar inkar ederim

Sözlerini inkar ederimde seni edemem

Beni üzme sana yazdığım şiirimi yırtarım
Balım gülüm demem sevgime kıyarım
Sana verdiğim gönül evimi yıkarım
Beni bilirsin asla dönmem yaparım

Senide izlerinide bırakmam yakarım

Yüreğim seninle gezer dolaşırım ben
Söylemem kimseye nazımı niyazımı taşırım ben
Düşündükçe ikbalimi kendime şaşırırım ben
Ne oldu sana onu hatırlayıp isteyip duruyorsun
Davacıyım, senden beni üzüp yoruyorsun

Allah kitap bilenlerden
Dine imana gelenlerden
Doğru yolda gidenlerden
Bana bir dost ver Yarab

Yalın ayak gidenlerden

Ellerim gözlerim dizlerimsin benim
Sen olmadan yürüyemem düşerim
Sen sakın yıkılma diliyorum rabbimden
Düşersem ben düşeyim sen kaldır yerden

Ben alışkınım acılara çekerim sen sakın ha

Vay be yalancı yalan dünya
Söyle ne oldu beni yalnız koydunda
Ben söyleyim benide kendin gibi yalan ettin
Eline ne geçti onsuz dünyamı talan ettin

Ona söz verdim güçlü olup hakkından gelecektim

Dışarısı ışıl ışıl şıkır şıkır bir gece
Benim içim neden böyle karanlık
Bu akşam olsun karanlığa veda et artık
Bak bir yılı daha bir yıla sattık

Okumayı bilmeden yazdırdınız yıllar
Notlarını yüreğime kazdırdınız yıllar
Bilmadiğim şeyleri yaptırdınız yıllar
söyleyin hangi mevsimi tattırdınız yıllar