Fazilet Özcan Şiirleri - Şair Fazilet Özcan

Zindanlar Karanlık
Her sabah bir güneş yine doğuyor
Size yağmur Turk e keder yağiyor
Zalimin zulmünde beden soğuyor
Zindanda gorunmez güneş doğmaz hic
Zindanlar karanlık yağmur yağmaz hiç

Şu dünya zindan oldu şu cilekar başima
Hasretini yurekte inan dindiremedim
Kaldim yapayalnız gurbette tek basıma
Bu dünyanın yukunu tenden indiremedim
Fazilet Özcan

Yar geliyor karşıdan
Ekmek almış çarşıdan
Bilmem kime götürür
Sofra kurdum Turşudan....

Yar elinde testere

Sevgi Bu evrenin tatĺ ı dilidir
Ademle havva dan geldik geleli
Yaşamın bir uzvu sıcak elidir
Vefayı insanda bildik bilelİ..

Bir bahar coşkusu verir edebi

Bir vefa arar insan ömrünce
Bir dost arar kabri görünce
Uzun yola çıkıp hakka erince
Eden de buluyor onca cefayı
Tek Hak'ta buluyor insan vefayı....

Söz ağızdan çıkmışsa
Geri dönmez
Gider giderse
Ya yakar yok eder
Yada kendine taht eder...
Kurşun namludan çıkmışsa

Yol uzunca bir çizgi Yükse ağır mı ağır
Seslenipte dağlara dilediğince bağır
Yakılanır ses dönüp gelir yine kendine
Haktan gayrısı duymaz inan insanlar sağır...

Fısıltı ise yeter kalpten geçirsen bile

Hangi kör isyanina sen ki boyun eğipte
Dertle cile doldurdun soyle nurlu heybene
Canına kast ederken birden o el deyipte
Egilip baktin mi hic soyle yurek heybene

Gunesin dogusunu geceden sormalısın

Hangi kör isyanina sen ki boyun eğipte
Dertle cile doldurdun soyle nurlu heybene
Canına kast ederken birden o el deyipte
Eğilip baktın mı hic söyle yürek heybene

Güneşin doğuşunu geceden sormalısın

Bunca zaman sonra yar selam salmış
O güzel gözden bir damla yaş akmış
Bunca zaman sonra hatrına almış
Sönmüş bir alevi yeniden yakmış...

Gönderdiğin selam yar çok geç aldım