Fazilet Özcan Şiirleri - Şair Fazilet Özcan

Bekliyorum iste oyle
Cicekler topladim
Yurudugun yollardan
Ayaklarinin izi var
Ellerimde
Bekliyorum iste oyle

Dalgalar boyu hep aştıkça aşan
Deryası enginde hey Karadeniz
Kendine sıgmassin taştıkça taşan
Bu ne hiddet böyle hey Karadeniz

Akdeniz egeyle elele verdi

Dön yüzünü nereye dönersen dön karanlik
Gok yuzu kapanmis her yer ışiksız karanlık
Kainat aydinlansa ne cikar nurlar yağsa
Günes dogsa üst üste o nursuz yuzler karanlik
F özcan

Ne idim deme derler ne olacağim de
Bugun hayal olsada hayat gercektir yarın
İster bir pasayım de istersen karunum de
Geriye kalan şimdi bir avuc topraktır kàŕin

Nasıl olsa olecek her canlı elbet bir gün

Penceremin önünden gün gecer yavaş yavas
Kar tanesi düserken gökyuzunden topraga
Bitmeyen bir sarhoşluk bitmez kavga ve savaş
Ruhlar ölüyor yağmur Can verirken toprağa...
Fazilet özcan

Kendi türkümü söyledim
Yürek sözlerimden
Kendi sazımı caldim
Hayatın tellerine dokunup
Isyankar ruhun
Baş eğmiş kaderine

Kimse kimsenin kederi degil
Düşmüşsün ölmüşsün kimin umrunda
Bir ben varim diyor baskasi degil
Zamanı tükenmiş kimin umrunda

Sevinir dusene deger bilinmez

Kurusun topraklar ağlasin gökler
Şu saat bir masum daha göc etti
Bu Dünya yok olsun yıkılsın gökler
Bir ana yüreğini daha köz etti

Haksizlik karşısinda susanlar dolu

.
Bir Musada olsa yok gelmeyecek
Bir İsada doğsa kul bilmeyecek
Bir Davut ta gelse hiç gülmeyecek
İnsanoğlu kulak ver Muhammede ...

Hayatın içinden geçiyor zaman
Düşlerim gerçegi seçiyor her an
Yan gönlüm simdi yan sonsuz yan
Cana can olup yar yaşattın beni
Aşkınla sevdanla kuşattın beni