Fazilet Özcan Şiirleri - Şair Fazilet Özcan

Kırık dökük yanımı toplamaya çalıştım
Her defa cam gibi her parca kesti elimi
Acılar içinde ben yaşamaya alistim
Deli mi olunur ki böyle yoksa veli mi....
Fazilet özcan

Görmek isterim ve duymak isterim
Alemlerin sultanı gibi olmalı yürek
Şemsin ateşinde yanmak isterim
Hak aşkı atılsın köz kürek kürek...

Boş kuyulardan su çıkmaz
kurumuş dibi karanlıktır
ne olduğu görünmez
kimsenin yoluda düşmez...
Kurumuş bir kuyumu gördün
Görünüşüne aldanma

Toprağa OY verinİZ
Neler verir sizlere
Kkimlere oy verdiniz
Ne verildi sizlere

Şehit üstüne şehit

Kimden sormaliyim seni
Nerede aramaliyim simdi
Kim bilebilir ki seni
Allahtan baska
Kim tanıyabilir daha iyi
Bir bahanesi yok arayışımın

Herkes bu dünyaya gönül bağlamış
Rabbimse imtihan diye yaratmış
Melekler bile bu hale ağlamış
İnsansa insanı alıpta satmış....

Atalarım ne de güzel söylemiş

Her günün sabahında günes doguyor
Arayıpta yar her gün sormadıgın
Bu yüreğim senden inan soğuyor
Ý ürek şimdi güle dost kalmadıgın...

Bülbüller şakıyor dönüp dolaşıp

Güller yetişir ama gülistan değil hayat
İnsanlar gerçek ama sevgiler ise bayat..

Çıkarlar önplanda merhamet kalmadı
Bırak dedim dünyayı gönül beni salmadı..

Günde kaç kez kalkarsın kazara düşecekken
Görünmez bir el tutar biçare ellerinden
Kaç kaza atlatirsin ölüme gidecekken
Tutup kurtarır bir el saçının tellerinden...

Vazgecemez iken sen aldığın nefesinden

Hep sanamı kalacak dünyanın faturası
Mülk ile mi dolacak yaşamın hatırası
Hayal kurmak güzeldir ama çok kısa sürer
Bu dünyanın mülkü soldan defterin dürer