Yine oluk oluk şu yağmurlar yağdı gökte
Bir yerlerde bir ana evladı şehit oldu
Yine ateş düştü kor yangınlar kor yürekte
Yine al al bayrağım şu gözüm yaşla doldu
Ey ey güzel vatanım benim güzel toprağım
Ölmek istiyorum ey hayat öldürmüyorsun
Gülmek istiyorum bir nebze güldürmuyorsun
Ucundan tutunup bir gayret yaşamak icin
Her nefese bir bedel ödetiyorsun niçin..
Çiçekler topladım
Kır çiçekleri
En çok kır çiçeği
Yakışır dedim
Kendi kendime
Annemin o güzel
Tükürülecek onca yüze nasıl kanmışız
Yıllardır o maskeyi nasıl surat sanmışız
Amma lakin en büyük hayrı bizler yapmışız
Bu sayede cennete adım adım varmışız
Çakar gökte şimşek zifiri karanlıkta
Bir yan da güneş batar
Bir yanda ay görünür şafakta
Gölgesi düşer üzerine Mehmet'imin
Hilale bürünür ay
Mehmet'im bir hilale
Mescidi aksa zulmün nasıl eline geçmiş
Ağlasın gözler oluk oluk ağlasın başlar
Rabbim koca dünyaya ne kadar ömür biçmiş
Bilmem ama yıkılsın dağlar yıkılsın taşlar
Benim kendini mümin sanan ah ah kardeşim
Sakin sessiz durgun akıyor nehir
Kayıp en sevdiğim düşlerle akıp
Bütün ışıkları sönmüş bu şehir
Bu şehir ile sezsiz gidiyor akıp..
Hüzünler çöküyor durgun nehire
Alır ve götürür başka aleme
Okundukça kitap sona yaklaşır
Alınır her bilgi kağıt kaleme
İnsan öğrendikçe bir başkalaşır
Her lezzeti tadar insan alemi
Ne şarkılar çalan ne sözler ne de sensizlik
Acıtmadı canımı şu yokluğunda inan
Sahili adımlarken duyduğum o sessizlik
Nasıl da yüreğime dokundu bilsen o an
Bırakıpta gidişin gibi her yer hissizdi
Kimse demesin hiç ben günahsızım
Günahı yazan o kayıtçı blir
Mahşere kaldı tüm bitmeyen sızım
Onuda mahşeri yaratan bilir
kimse demesin ben iyilik yaptım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!