Övünmüş kendiyle, narsistim dermiş
Kendisi istemiş, kendini yermiş
Sonu belli olsa bile ben seçtim
Diyerek tüm küfrü toplayıp dermiş
Bedenimle ruhum yıprandıkça yıprandılar
Biraz bitkin biraz yorgun biraz da yalnızım
Gözümle gönlüm hep zalimlere aldandılar
Biraz solgun biraz durgun biraz da yalnızım
Gecelerle gündüzler ahvalime yandılar
Veresiye defterleri yırtıldı
Yeniden tutmanın zamanı geldi
Borçlu mu çıkarız, alacaklı mı?
İyice tartmanın zamanı geldi
Ne vermiştik, ne almıştık muamma?
Dert etme gönül, dert etme
Her şeyin bir zamanı var
Varsın olmasın, diretme
Her şeyin bir zamanı var
Üzgün üzgün durma boşa
Zayıf yönlerini vurgular insan
Bilmediği işin mahiriyim der
Yüksek sesi örtü gibi kullanır
Karşı taraf buna inandı sanır
Ben-ben-ben diyerek esip de gürler
Vasfı yoksa bile kurgular insan
Bugün zehir zemberek bir şiir yazasım var
Kendimden başlayarak, dünyaya kızasım var
Çaresizliğin vermiş olduğu hüsranımla
Yapayalnız, avare, sokakta gezesim var
Ufukların ardında umut görmek isterim
Okumak, düşünmek, sormak zor iştir
Korumak, kollamak, sarmak zor iştir
Yargılamak, yaftalamak kolay da
Anlamak, dinlemek görmek zor iştir
Oluk oluk kan akıyor açtığın yaramda
Yörüngemi kaybettim kararttığın dünyamda
Anladım ki merhamet kalmamış vicdanında
Ama yine de intizar olmaz benden sana
Seven sevdiğini sevilenden çok düşünür
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!