O bir güldü, tüm gülleri severdi
Gülden gelen zulme sabreden kadın
Kin tutamazdı hiç, unuttum derdi
Dosttan gelen kine sabreden kadın
Sevmiş, sevdiğinden sevgi beklemiş
Deme sakın hayatım hep karanlık
Gecenin köründe olsan da sabret
Güçlü dur, yenilme zulme bir anlık
Ateşin korunda olsan da sabret
Yüreğini bulaştırma kötüye
Bir gün nefret kazınacak
Elbet sevgi kazanacak
Görülen zulüm dinecek
Sabret!
Ölmem diyenler ölecek
Unuttum ne zaman başladı bu iş
İmgeler şehrine kasvetli giriş
Çileyi dokudum hep karış karış
Nerde zulüm görse durmaz yazar ser
Bunun için bana şair dediler
Dalar gider gözü bir an da ufka
Doludur kafası, yüzü pek gülmez
Şaşarsın ardından hep baka baka
Velhasıl, şairin kahrı çekilmez
Eğlenmek istersin, o perişandır
Yalnız kendini değil, cihanı da düşünür
Elin kalbi kırılsa, gönlüne tesir olur
Şahsileşmez olaylar, canın kıymeti yoktur
Tarafsız bakışları adeta şuur olur
Kalbinde sevgiden gayrisi olmaz
Hep böyle kal çocuk, sakın büyüme
Bilirim gözlerin hüzünle dolmaz
Hep böyle kal çocuk, sakın büyüme
Hayatı, dünyayı hiç bilme varsın
Kararımın merkezinde sen varsın
Tek gayem yüreğin vuslatı dersin
Say ki hiç sevmedim, aşkından kaçtım
Mutluluğun için senden vazgeçtim
Ortak olamazsın ıstırabıma
Selamın aleyküm, merhaba dostum
Görüşemiyoruz, kaç zaman oldu
Her şey aynı değil, gönlüm de doldu
Şunu bil ki sana hiç yoktu kastım
Sağlığın iyi mi nasıl gidiyor?
Bekleyeceğim elbette
Çünkü sende gözüm kaldı
Ya dünyada ya ahrette
Söyleyecek sözüm kaldı
Kapanmadı yaralarım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!