Alışkındık acıya dostum
Beterinde beterine
Hani hep karanlık
Ve kan revan içinde umutlarımız
Saat dokuzu dokuz geçerdi
Sus artık yeter yoruldu gözlerin
Ağlama gül biraz çocuklar gibi
Gül ki çiğdemler filiz versin
Gamzelerinin çökmüş kuyularında
Gözlerinde gülsün gamzelerinle
Bakmayın öyle yüzüme
Sonunda hüzünler ele verdi
İşte yakalandık
Çok çetin çıktı hayat
Ceplerimdeki balyozlar yetmedi
Sonunda sevdiklerim yumdu gözlerini
Bir gün olsun aynı dili konuşamadığım
Şu dünyadan göçersem
Geride kalanlar bilsin ki.
Deviremedi bu haylazın sillesi beni
Ama çok yaktı,,ezdİ,çürüttü yüreğimi
Hani gecedir
Bulutlar hüzünlenmiştir çoktan
Ne kuş sesi
Ne toprek kokusu
Rüzgar ıslık çalar soğuktan
Bir hasret seli önce
Birden karanlık
Yalancı gülüşler dört yanım
Maltada kana susamış dar ağacı
İntahar gülleri beslerken
Çöker dağlarıma hapislik
Geçen haziran geçmiştik bu sahilden
Ellerin ellerimden tutmuştu
Yüreğim yüreğindeydi inan
Ağlıyordum
Bir rüzgar kopçalıyordu yüzümüzü
Kuşanıp türküm ile,sevda şiirimi
Düştüm bir haldir yollara
Bilirsin deliyimdir,bulurum seni
Hedefim sensin
İçerden yarıp,sokuluvercem gönlüne
İçeri aldıllar
Sen yokken beni
Yalnız gördüler
Toy gördüler
Sus dediler
Yat yere sürün dediler
Binbir bahane buluyorum yağan yağmurla
Ağlamaktan yosun tutmuş gözkapaklarıma
Ardıma bakmadan koşar adım yürüyorum
Sarhoş başım çarparak kanayan duvarlara
Acıtıyor sol yanım,bileklerim kanıyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!