Gece olunca
İçten ve amansız
Sadece zulum sunar,
Bana mutluluk fotoğrafım
Geçmiş günler kadar olamıycaksa ömrüm
Yarına umut neye ben neye
Yeşeren düşler şafağı
Ve alacakaranlık hesabı
Sol yanımda kaybettiklerim
Ölenler hatta öldürdüklerim
Susuyorum bağıra bağıra
Küçüktüm onbeş filan olmalı
Çıraktım evinin altımdaki kahvede
Geceleri gezer,gündüzleri uyurdun
Nedendi,bilemedim Melahat abla
Saçların vardı omuzlarınca
İşte buradayım baba bıraktığın yerde
Yolsuzluk bileklerimde ağır kelepçe
Başım kavgalı kara kanlı mintanım
Utanıyorum bu halde sana gelmeye
Kırık dökük yalan sevdalardan geçtim
Çekerken cigaramın son dumanını
Gözlerin aydınlattı akşam alacasını
Bir kaç satırdı hasretim
Bir kağıt birde kalem
Ben buralarda böyle sensiz değil
Türkü tadında yaşamak isterdim
Ölüm biriktirmiştim
Ağırlığı biniyordu üstüme,sol omzumda
Son görüşüme gelmişti
Gözlerinde bir bulut,yarınları ıslatıyordu
Birlikte eylül akşamları sarısaksıda,
Bir şiir yazmak isterdim
Adı sen...
Hece hece,mısra mısra kokun
Mahmur duruşlu
Öksüz bir sokak çocuğunun sahipleneceği
Üç yıl kadar oldu,
Düşeli bu karanlık zılama
İnan burası dar
Nefes alamıyor,boğuluyorum anne
En çok tarhana çorbanlar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!