Yaz günü üşüdüm bir parkta
Güvercinler suların basında
Yeni tanışmış iki âşıkla göz göze geliyorum
Utangaç ve masumlar…
Çimenlerin arasından toprak kokusu
Olgundu adı, kendi olgun
Kemale ermişti yaşı
Ama gönlü çocuktu
Saclarını yana tarardı
Aynı evde yasardık, Ayrı odalarda
Sabah ezana kadar yanardı ışığı
Bu sessizce gidişi kabul edemiyorum
Yalanmış her şeyin demek zor geliyor
Susman beni yoruyor
Bencilce tak taraflı bir gidiş bu
İsteseydin arardın, isteseydin severdin
Hayat yorgun, hayat solgun, hayat durgun
Hayat işte bir yağmur sonrası toprak kokusunda
Alkolü bıraktım sigarayı da
Hay benim cahil aklım
Bir hüznümü bırakamadım
Yalnız akşamlarımda.
Ne yapıyor bilmiyorum
Ben bir yanımı onda bıraktım
Ama o başka kollarda
Simdi her şarkıda ben ölüyorum
Yeşildi hani gözleri
Arkadaşlar arasında
Fakirliğin gerçek yüzü, garipliğin
Onurlu bir yasamdan kalan
Hep güven sarsıntısı
Sevdaları parayla değişilmiş
Sorun sende değil bende,
Sen seni bana bırak
Bırak da dokunayım tel tel saclarına
Bırak sarayım belinden, çekeyim kendime
Pamuk teninde yokluğum gitsin
Elini tutayım
Nazik ve şehvet dolu parmakların hissetsin
Yağmurun sesini dinledim
Bir arabanın camlarına tından vuran sesi
Sessizliğine karışıp yokluğuna ağladım
Fırtına kopartan bir bulutla sevdim seni
Sen vahşi ve aykırı tatlarda seversin beni
Bugünlerde neden hala seni özlüyorum
Neden hayalini görüyorum her duvarda
Her boş durakta, her güneşli sabahta
Her yeni şarkıda neden öfkem artırıyor sana
Sen neden kalbimin derinliklerinden
Keşke gitmeseydin,
Gitmeseydin de
Beni senden başkalarını sevmek zorunda bırakmasaydın
Sen gittin ben özümü terk ettim
Değişen tek şeyin sadece zaman olduğunu mu sanıyorsun?
Bende çok değiştim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!