Gönülde bunca dert varken
Ay ışığı bulutlardan süzülürken
Çatlamaya dönmüş tenimin yalnızlığında
Gönülde sen varsan
Ah ben seni nasıl sevdim
Bugünlerde iyice arttırdım sigarayı
Gün ortasında sırtından vuruldu düşlerim
Güz baharlarda yağmurlarım
Eskimeyen hatıralarımla uyanıyorum
Sözlerimin vaadinde hayat
Bugünlerde soframda her yemek tuzsuz
Yağmurları severdim
Boğazdan gemilere binerdim
Kuşlarla uçar giderdim
Nisan gibi yar
Selvinazlı yârimdin
Nisanın hüzün gözleri
Anlamını kaybetmeye yüz tutmuş
Pervasız pervane çiçeğim
Başına buyruk
Nisanın hüzün gözlerinde buldum seni
Kim anlar şimdi hali mi?
Yalnız kalmışım.
Dostlarım kim bilir kaçıncı rüyalarında,
Ayrı şehirlerin de ülkemin
Siz uyuyun dostlarım,
Mehtap ışılayda bulutlar çemberi
Diz çökmüş günahların merhemi
Eski zamanlarda zemheri
Karanlık çökmeden yıldızlar görünmüyor
Karanlığın en güzel yanı
yazılmamış bir şiir bu
ardına bakılmamış bir veda
görmeseydim seni o yerlerde
geceler yalan bir kor ateşmiş
başka bir sabah bu şehirde
Bir güneş doğdu gönlümde
Başka, başka bir şeydi bu
Anlatılmaz oldu, ifadeler yetmiyor
Gözlerimin önünde nurdan bir ışık
Çok zaman olmuş bu denli
içimde onmaz bir yara,
bu aşklar nede çok boşa
kapatsam bütün sesleri,
sustursam tüm ışıkları,
hayata nöbet arkadaşlığı
ateş ve su ortaklığı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!