Yağmur yağar gecede
Yollar tenhadır
Yüreğime işler yağmur
Birkaç dakika sessiz sedasız
Yağmur yağar yüreğe
mutluluk, uçurum kenarında yaşam demek
mutluluk, çıkışsız sokaklara girmek demek
mutluluk, mutsuzluğun tek kardeşi demek
mutluluk, acıyla yaşama tutunmak demek
mutluluk, ardı ardına düşüp kalkmak demek
mutluluk, ölüme ramak kala yaşama tutunmak demek...
Yine seni hatırladım
Gözlerim birden soldu
Şarkılar yine yüreğime gem vurdu
Unutmanın doruğunda
Kahırdan bitmenin ortasında
Küçük bir yürekle
Son koşturmaca hiç bitmeyen
Vardım dedikçe erişilmeyen
Tan ağardı gözyaşın bitmeden
Ağla yüreğim koş biraz
Bilirsin en sondan başlanmaz
Sen benim nurum musun?
Uğursuzluğum musun?
Anlamadım!
Ölüm denen baş için
Bir son musun?
Kır çiçeği mi,
Kuş kafeste daralır
Bu deli gönül uslanır
Anılar bir gün paslanır
Ayrılık herkesi kanatır
Her insan yaşlanır
Vefasız zamandan haz alamadım
Derdimi dinleyip yazar mısın Bülbül
Gül bahçesinde bende ağladım
Gözyaşımı siler misin Bülbül
Ayyuka çıktı her gece sesim
F irarlardan kaçıp kurtulduğumdan buyana
A cılar rıhtımına demir attım
T eknelerim yok artık
İ htilâlden beter aşklardan
H em de senin gözlerinden kaçamam
Eylül bitti yine yoksun
Umutlarıma ağlamayı öğrettim
Kamçılarken beynimi duygular
Ben biliyorum ki sen bana
Bir dahaki Eylül’ de gelmeyeceksin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!