Fatih Dumbay Şiirleri - Şair Fatih Dumbay

Sakin sorma bana sen kimsin diye
Ben beni anlatan sözümden koptum
Nasil oldu neden bilmem ki niye
Ruhumu dinlesen özümden koptum

Kaybolmus hasretler sırlar içinde

Bu nasıl çağ nasıl düzen
Yanlış zamana denk geldik
Rağbette çamurda yüzen
Pislik yumağına denk geldik

Görmez yüzünün kirini

Belki sözün acıydı, ama tadı başkaydı
Hep başımın tacıydı, yolu yalnız aşkaydı
Hem dert hem ilacıydı, dilimde bir keşkeydi
Canım derdini bile, özledim desem yeri

Yakarken beni çile, sanma bir kez yakındım

Ömrünü bir aşk uğruna harcadıda yıllarca
Aradığı sevdasını bulamadı desinler
Hor görüldü bülbüllerce kovalandı güllerce
Bu dünyada muradını alamadı desinler

Hayallerim umutlarım sıra sıra dizili

Gülüm senin canın sağ ola
Çıktım artık dönülmez yola
Mahşere yalnızca bir kala
Canım çok geç anladın beni

Feryat ettim sana her saniye

Dilden çıkan hasret dolu cümlede
İçimden bir şeyler gidiyor derken
Gözlerimden düşen her bir damlada
Yoksa daha mı çok bağlandım sana

Aşkınla dökülen hecelerimle

Hangi söz anlatır hangi kelime
Sözlerin cümlesi azdır Safiye
Bir kalem bir kağıt sunup eline
Aşkın tarifini yazdır Safiye

İşlerken sevdayı hep kıta kıta

Nedir ne oluyor diye sorma hiç
Ektiğini biçiyorsun vefasız
Zehirde olsa hiç bakma durma iç
Sunduğunu içiyorsun vefasız

Değişti gönlümde karalar aklar

Dün gibi aklımda aşkla yakışın
Yüreğime şimşek gibi çakışın
Beni can evimden vurdu bakışın
Kirpiğin ok kaşın yay ela gözlüm

Gidişin gönlüme neler denetti

Varlığın bir dertse yokluğun bin dert
Nice dertler gördüm senden daha mert
İçten içe yerken beynimi bir kurt
Şu başıma bela mısın sen ey aşk

Bir dert bitmeden bin serdin önüme