Fatih Dumbay Şiirleri - Şair Fatih Dumbay

Aşk akıyor damarında kanında
Deli gönlü sevdasının yanında
Kaderini teslim almış sonunda
Bülbülüne kavuşan o gül şendi

Sona erdi kaderinin cilvesi

Nasıl vurulmayım gülüm ben sana
O bakışını bir hatırlasana
Sözlerin susarken adeta bana
Aşkın adresini sordu gözlerin

Ben hasrete tutsak aşka yabancı

Gönül verdim şu keskinin sisli dağına
Zalim kader hasret koydu boz toprağına
Ziyan etti şu ömrümü gurbet ellerde
Hasret kaldım nazlı yarin gül yanağına

Ana baba bacı gardas hepsi bir yanda

Madem gidiyorsun sevgili yarim
Halimi hiç sorma git güle güle
Bırak kalsın sevdam böylece yarım
Bir dakika durma git güle güle

Başın dik gururlu bir eda ile

Gitme dağılmadan dağların sisi
Gitme gelmez daha senin gibisi

Gitme ki dağılsın kara bulutlar
Gitme ki yeşersin yeni umutlar

Bir geldim cihana garip anamdan
Yaradandan gayri hiç kimsem yoktur
Keder ayrılmadı varıp yanımdan
Yaradandan gayri hiç kimsem yoktur

Garip mecnun gibi ıssız çöllerde

Fethedip gönlümde en son kaleyi
Yükledin sırtıma bitmez çileyi
Sardın başıma bu bitmez belayı
Her ne çektim ise aşkın elinden

Hayallerim başka yöne yürüdü

Eğriyi doğru kalemle
Yazana Arif neylesin
Manayı bomboş kelamla
Bozana Arif neylesin

Altta kalan hepten ezik

Sen gideli hasret kaldım neşeye
Öyle boynu bükük çöküp köşeye
Mahkum oldum bir kadeh bir şişeye
Ah fıstık ah bir kez aymadım ki ben

Yok ki eski neşem yok gülen yüzüm

Eğer ki aşk var ise onu aşk eden
Benim deli gönlümdür
Eğer ki aşk kor ise o kora giden
Benim deli gönlümdür

Has bahçede bülbül olup güle düşen