İstemem dünyanın hic bir varını,
Sen benim dünyamı yıktılar sonra,
Ne bahar yaşadım ne de yazları,
Arı olup balimi aldıktan sonra.
Daha dün elele gezip tozarken,
Çok mu ağır geldi yükün omuzlarına,
Neydi kavgan nereye idi yolun.
Belki bir lokma ekmek,bir yudum suyun,
Bir lokma ekmek yük olmuş omuzlarına.
Kar mı yağdı saçlarına mevsim bahar iken,
Ne de zordu ayrılık,bırakıp giderken,
Gözlerinden güz yağmurlarıydı dökülen ,
Ufukta son yıldız gibi kaybolurken,
Beklerim seni her yolcunun peşinden...
İki damla göz yaşı dökülürken denize,
Küskünüm sana yıllardan beri
Dilim affetse gönlüm affetmez.
Her gülüşün bir vurgun savurur yerden yere
Gözüm affetse sözüm affetmez.
Bir başkaydı bizim aşkı sevdamız
Hiç tadım tuzum yok bugünlerde,
Demlikte eskimiş bir çay gibiyim.
İçen tat almaz, içmeyen eksik kalmaz.
Sanki unutulmuş sohbet gibiyim.
Bitmek bilmez esen sert poyraz
Ne bitmez sevda ne de aşklar varmış,
Gönül bir zamanlar böyle inanmış,
Kerem de aslıya böyle yanarmış,
Şimdi o aşklar mazide kaldı...
Gönül aynı gönül duygular sarhoş,
.
Bir kaç damla gözyaşı idi
Seni bana bağlayan
Coşkun akan seller gibi
Köpük köpük çağlayan
Ne de zordu ayrılık,
Bunca yıldan sonra,
Ne de zordu hasret,
Bunca çileden sonra,
Mektup yazsaydık düne,
Bir haber salaydık geçmişe,
Ne diyeyim gönül sana,
Sarılacak dal mı kaldı,
Bin bir çeşit dallarından,
Meyve veren bağ mı kaldı.
Çıktık gurbetin yoluna,
Ne diyeyim ki gönül şimdi ben sana,
Uslanmaz çağların bitmedi gitti.
Her mevsim gelip geçiyor işte,
Sendeki fırtına dinmedi gitti.
Ne diyeyim ki gönül şimdi ben sana ,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!