Yasaklıydı bakışların bana,
Göz göze gelmemeliydik seninle,
Dünya bizi seyreder gibiydi,
Karşılaştığımız her yerde...
Içim ısınırdı zemheri ayazında görünce seni,
Her sabah odama dolan güneşsin,
Sen benim ömrümün tek neşesin,
Aldığım her nefes gözümde yaşsın,
Seninle avunur seninle yaşarım.
Sen benim yolumda yalnız yolcumsun,
Bazen geceye sığınmak gerekir uykuyu terk edip,
Dipsiz kuyuların derinliğinde,
Sırdaş olmalı yalnızlığınla,
Öylece.
Bazen mavi suların dalgalarına bırakmak gerekir belki de.
Bazen sabretmek gerekir,
Sabırda keramet vardır.
Hayata şükretmek gerekir,
Şükrede iman vardır.
Bazen susmak gerekir,
Hayatı ben yaşarken zevki sana mı düştü,
Acıları ben tadarken derdi sana mı düştü
Mutluyken herkes yanında pervane,
Dertlerim sana mı düştü
.
Çiçekler açarken bahçelerinde,
Oğullar babadan itaat istiyor,
Kızları anadan hesap soruyor,
Sanırsın ocakta kahır kaynıyor,
Ocakta yemek değil zehir pişiyor.
Düz yolda yürürken yolunu şaşan,
Yanımdan geçipte görmezden gelip,
Sözünle nazınla kahretme beni.
Çiçek çiçek açan dalarımı,
Rüzgarla yağmurla mahvetme beni.
Gezer yürürken bensiz yollarda,
Sen postadan gelmeyen Unutulan mektubumsun
Sen çalmayan telefonum
Gelmeyen son yolcumsun.
Sen saçlarıma düşen aklar
Alanımdaki çizgilersin
Seni alıp şu gönlüme,düştüm gurbetin yoluna,
Gide gide viraneye vardığımı sen bilmedin.
Günler seninle doğar güneş gözlerinde açardı,
Gözlerimden akan yaşı sen sen silmedin,silmedin.
Neye yarar tacın tahtın,gülmedi bak benim bahtım,
Bazen bedeni yük olur insanın ruhuna,
Taşımaz olur omuzları inadına,
Boş veresi gelir her şeyi,
Bu kez de hayat izin vermez ona.
Haykırmak ister dünyaya, her şeye inat,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!