Eyup Şahan Şiirleri - Şair Eyup Şahan

Derin nefes çekti savruldu duman
Of dedi inledi bir yalnız adam.
Omzuna gam yükü yüklemiş zaman
Of dedi ünledi bir yalnız adam.

Yürür tek başına adımlar seyrek

Ankara Rüzgârlı gece âlemi,
Meyleri su gibi akıyor gardaş.
Meyhane havası loş ışık demi
Gözler melül mahzun bakıyor gardaş.

Eş dost sokaktadır hemşeri yeri,

Oturmuş masaya garip çelebi
Of diyor inliyor, can mı dayanır?
Bağlamış kolunu derdin kelebi
Of diyor inliyor, can mı dayanır.

Elini yüzüne kapattı koydu

Üç koyun bir inek sade serveti,
Tedavi olmaktır bütün niyeti.
Sattı cebe koydu bu maliyeti,
İçimde bir yangın kor dedi gitti.

Düştüler yollara çek çeke sarıp,

Kurulmuş atına gelin gidiyor,
Bir can için ata binme Makbule!
Bundan geri yaşamayı neylersin,
Bir can için ata binme Makbule!

Gitmem başkasına demiştin elan,

Filistin’de Çocuk Olan

Gerçekleri erken görür,
Filistin’de çocuk olan!
Vatanında esir olur,
Filistin’de çocuk olan!

Göz ile gösterdi menzili verdi,
Çığ gibi dağlardan süzüldüm gardaş.
Ruhumun özünde huzura erdi,
Âşıklar saffına yazıldım gardaş.

Yakarken güneşi yağmur başladı,

Ermez oldu aklım gençlere benim,
Gönüller elinden bizar oldular.
Yaşları geçse de bundan eminim,
Evlilik denince bezer oldular.

Kimi işsiz güçsüz gezer divane,

Evlerinin önü çınar,
Bilenleri yaşlı sanar,
Dallarına kuşlar konar,
Ötüşleri bir hoş olur.

Gölgenin altında pınar

Su alıyor artık gemi
Dümendeki çok acemi
Rotayı bulmanın demi
Yan yatana esir olduk.

Zarf delindi yazı düşer