Eyup Şahan Şiirleri - Şair Eyup Şahan

İkiyüzlülerden Kaçıp Gidiyor

Dünyanın en güzel yeri bilirdim,
Hey gidi yıllar hey geçip gidiyor.
Ak pınar yolundan gezer gelirdim,
Zaman aramızı açıp gidiyor.

Çok bilgili olsan da, insan olmak başka şey,
Özü doğru olanlar, insanlıktan alır pey.

İlim irfanla doldur içinde ki özünü
Rehber etme kendine bir cahilin sözünü.

İşveli Gülüşü Öldürür Beni

Kâkülü yanakta sallanır amma,
Sıralı benleri öldürür beni.
Onca diller döktüm gelmez imana,
İşveli gülüşü öldürür beni.

İyi ve Kötü İnsan

Görünce selamı alıp verirse,
Dostluğa bir sembol say dersin ona.
Dururda karşında hatır sorarsa,
İnsanlık hasleti bey dersin ona.

Kaktüs İle Sümbül

Karıştırdık kaktüs ile sümbülü,
Dikenler ortada salınır oldu.
Çalıya bağladık artık bülbülü,
Kafese kargalar alınır oldu.

Renk Cümbüşü

Gönülde renkler cümbüşü,
Yoktur geriye dönüşü.
İşveli güzel gülüşü,
Yakıyor içimi benim.

Özün Yalan İmiş

Bir zamanlar sana sultanım dedim,
Özün yalan imiş yazıklar olsun.
Hayat sillesini ben senden yedim,
Özün yalan imiş yazıklar olsun.

Pınarım Olursan

Pınarım olursan gönül içinde,
Ben ırmak olurda çağlarım güzel.
Demet demet aşkı derer biçimde,
Çiçekler bezenir dağlarım güzel.

Oluklu Pınar

Gönlüme akarsın yıkma bendini,
Sen neye darıldın Oluklu Pınar?
Parelersin şimdi kendi kendini,
Bana mı kırıldın Oluklu Pınar?

Ölümden Farkı Ne

Gönder selamını bir kerem eyle,
Karanlık geceme ayla sevdiğim.
Derde koydun beni olur mu böyle?
Gel de bu derdimi payla sevdiğim.