Eyup Şahan Şiirleri - Şair Eyup Şahan

Gamlandı Berit’in başı,
Naz eder ovaya karşı.
Bulutlar eğdirdi kaşı,
Billur damla döker şimdi.

Boyun eğdi sarı lale,

Can Tatlı Geldi

Sakarya Ada Tıp oldu mekânım,
Allah’tan gelene şükürler olsun.
Tıkalı damarlar akmıyor kanım,
Kapalı damara tükür neyleyim.

Candan Sevmek İse Konu


Gönül yaprağının deseni ince,
Yapraklar gül olur insan sevince.
Sevgi dünyasını öze verince,

Çeke Çeke Ömrüm Doldu

Ferhat’a dağları deldiren kader,
Aradı da beni buldu neyleyim.
Sevip sevilmede yaptığım eser,
Serim bir divane oldu neyleyim.

Yeni açan güldün severdim seni,
Gönlümün özünde açardın Çiğdem.
Dalında bir bülbül eyledin beni,
Aşkın cennetine uçurdun Çiğdem.

Mutlu günlerimiz çok çabuk geçti,

Bilen varsa bana yardım eylesin,
Bir dünya buldum da çivisi çıkmış.
İnsafı olanlar doğru söylesin,
Nice insan gördüm çivisi çıkmış.

Bana söz söylüyor sözünün eri,

Çiçek Edalı

Sarmaşıl gülleri sarınca dalı,
Filizlenen dala yaprak olayım.
Arıya bal veren çiçek edalı,
Tomurcuk açarken şafak olayım.

Çeşmenin başında oynaşan kızlar
Şu gelene bir gül versem olmaz mı?
Eğmesin başını yüreğim sızlar
Usulca gönlüne girsem olmaz mı?

Çeşmenin kurnası hep zem zem akar,

Çevreci Oldu

Aklı ermiyor ki dünya işine,
Bezlenen bebeler çevreci oldu.
Baktım ayakların ters gidişine,
Bütün zibidiler çevreci oldu.

Dağların başında karı
Sis ile çöker efkârı
Aslan pençesini vurmuş
Gör ceylanda ahu zarı.

Sürüden canlar götüren