sen bir plan yapmıştın kendince,
ve o plana uymayan ben olmuştum
ayrılık vakti geldiğinde..
çok gocunmadım aslını sorarsan
bir yol tutup gidişine;
lakin o kadar da kolay
bir yer var bildiğim;
aşk kokuyor içi
ziyarete açık,
sana çok indirimli..
yolu kolay sayılmaz;
herkes bir tarafından tutar,
ancak sen dibine kadar yaşarsın yalnızlığı..
çok şiir yazılır yalnızlık üzerine
ama çoğu ezber edilmiştir artık.
Dar penceresinden
Bakıyorsun dünyaya;
Dar sokaklarda büyüyen çocuklara inat..
Senin bu inatların nereye kadar sürecek!
Hırs yaptı,
Filizlendi geçen ay diktiğimiz çiçekler..
Ve bir haykırışla uyandım o en son gün..
Günüm gününe bile uzanmamışken;
Bir adım ötesiyle gerisi arasında yine “bir” ben kalıyorken..
Yoktun sen;
Olamazdın da yanımda..
Ne bir dost ne de bir arkadaşım bile seslenmezdi sana;
aranıp da bulunamayacak bir insan değilim.
ama insanım sonuçta!
benim de duygusala bağladığım anlar ve dikkat ettiğim hususlar var. kim aramış da bulamamış; kim ki o; arama zahmetlerine bürünmüş! gülerim işte ben buna..
kimine hiç yetemeyen
sen beni yanlış anlamış olabilirsin.
ya da hayat telaşı kovalamacasında
yine o zaman faktörüne takılmış olabiliriz kuralsızca;
hiç istemeden hem de..
kendine haksızlık etme ne olur,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!