Eyüp Doğru Şiirleri - Şair Eyüp Doğru

Sus,
tek kelime bile söyleme.
Neden mi?
Zaten gözlerin her şeyi anlatıyor.
Sessizliğinde bile sevdanın nağmeleri var.
Gözlerinle konuşan bir yüreği,

_Sus kalbim_

Ağla kalbim

Utanmasın gözyaşların.
Takıl kirpiklerine sevdanın

SUSTUM


Ruhumun derinliğine,

Astım suskunluğumu.

SUSTURA BiLiRSEN

Bu şehrin her tarafını,
sis kaplamış bu gece.
Bir kefen gibi sarmış heryerimi.
Kül olmuş ellerim.

Yıldızlar dökülürken geceye,
Hatıralar yağdı üstüme,
Yaralı bir gönül misali,
Terk etmedi sevdan beni.

Sessiz kaldım, sustum, dinledim,

Çok yorgunum be anne, hayat vurdu dört bir yandan,
Umutlar kaldı uzaklarda,
Prangalar vurdu bileklerime, ağır geldi bu hayat,
Ağaçların gölgesi bile dar etti bana bu avluyu.

Sudan denizlere kadar hep aynı hüznü yaşadım,

Birazdan,
Gideceğim bu şehirden,
Senden uzaklara.
Sana veda etmeden.
Sessiz sedasız olacak gidişim.
Sadece,

Umutlarım,hayallerim vardı seninle,
Gidişinin ardından odamın  perdesini hiç
Açmadım
Gün doğumuna bile küskünüm artık
Sana olan duygularımı yazdıran
Kalemime, kağıda

_UMUTSUZLAR_

Yüreğim hâlâ seni düşünür,
zifiri karanlık gecelerde.
Kolaymıydı sana elveda demek,
Kolaymıydı sevdamı bir çırpıda

Bitti işte,
Herşey bitti,unut.
Bir anda sil sende kalanları.
Hiç konuşmadık say.
Ve öyle sımsıkı sarılhayata.