Eyüp Doğru Şiirleri - Şair Eyüp Doğru

Bir gün,
Gözlerinin önüne gelecek hayalim,
Boynunu büküp anlayacaksın.
Bir başıma bırakıp gittigin o yerde,
Dizlerinin üzerine çöküp ağlayacaksın.
Mazinin tünelinde geçirdiğin her anıları

Hani hatırlarmısın.
Seninle ilk karşılaştığımız günü.
O kadar heycanlıydık ki,
Dilimizin suskunluğunu,
Gözlerimiz anlatmıştı.
Şimdi o günden bir eser kalmadı.

Sen benden gittin gideli,
Gözlerim hep dalğın.
Esir düştüm,
kalp acılarıma.
Her gece uykularım firari.
öyle alışmıştım ki sana,

İlk aşkı sevgiyi onda öğrenmiştim.
Gözlerine baktığım anda
içimde fırtınalar kopardı.
Şefkatli güzel yüzü,
İncitmeyen tatlı sözleri vardı.
Öyle güzel bakardı ki,

Ben seni çok sevdim be (adam (kadın.
Seninle karşılaştığım,
o ilk gün vardıya hani.
Ellerini tuttuğum zaman,
kalbim heyecandan titrerdi.
Gözlerimi sana bakmaktan alı koyamazdım.

Hiç yanmamıştı bu denli yüreğim.
Bu kadar kanamamıştı solyanım.
Bitmez tükenmez bir sevgiydi içimizdeki.
Hiç yok yere,
Neden bu ayrılık neden.
O kadar özenerek yeşertmiştik,

Dayan be kalbim dayan
Herşeyin farkındayım artık.
Ne olursun biraz daha dayan.
Bu aşk ne kadar acıtsada,
Bırakma kendini boşluklara.
Sen ne volkanlar gördün.

Demek gidiyorsun sevgili.
Ne hayallerimiz vardı oysa.
Umutlarımızıda beraberinde
alıp götürüyorsun.
Hani çok sevmiştin beni.
Kıyamazdın gözlerime bakmaya.

HAYKIRIŞIM



Yazıyorum.
Öfkem dağlara taşlara değil.

Hani çok seviyordun beni.
Bir gün olsun sesimi duymazsan,
yaşayamazdın hani.
Sımsıkı sarıldığın kollarım hiç
bırakmayacaktın.
Bitecekse ölüm ayırsın demiştin hani.