Eyüp Doğru Şiirleri - Şair Eyüp Doğru

Belki de yanlış kişiyi sevmişiz.
Belki de yollarımız en başından ayrık çizilmişti,
ama biz bunu bile bile yürümeye devam ettik.
Göz göze gelmelerimizde dünyanın tüm hakikatleri siliniyor,
sadece biz ve bizim hikâyemiz kalıyordu geriye.
Oysa zaman,

Hani hatırlarmısın.
Seninle ilk karşılaştığımız günü.
O kadar heycanlıydık ki,
Dilimizin suskunluğunu,
Gözlerimiz anlatmıştı.
Şimdi o günden bir eser kalmadı.

Sana sarfettiklerim o sözler  doğru değildi
Sadece benden nefret etmen için sarf edilmiş sözlerdi...
Her defasında uzaklaşmak isterken
Gittiğim bütün yollar beni sana getirdi...
Ben çok yoruldum giderken
Yüreğime özlemini yüklenmekten

Oysa ben seninle şiir yazmaya başlamamıştım,
Senin yolun benim bir şiirime kesişti ansızın.
Ne bir davet vardı bu karşılaşmada,
Ne de önceden yazılmış bir kaderin izleri.

Sen geldin, kelimelerim seni buldu,

Sen beni asla unutamayacaksın.
Ben senin kalbinde bir mühür gibi kalacağım.
Gittiğin her yerde,
baktığın her yüzde beni göreceksin.
Bir şarkıda, bir kitapta, bir yağmur damlasında.
Her aynaya bakışında,

BENİ İYİ HATIRLA

Olurda bir gün,
Gecelerin gündüze karışır,
Kendini yapayanlız hissedersen.
Beni hatırla olurmu.

BEN KİMMİYİM


Sen kimsin diye sorma bana.
Merak ettiysen söyleyeyim.
Mor dağların karanfili,

Ben sana kıyamamki.

Sen yüreğime işlemiş,
en büyük sevda...
Umutlarımın tek adresisin.
Ben hayatı,

BEN SENİ HİÇ SEVMEDİM Kİ

Ben seni hiç sevmedimki.
İsminle başlayan türküleri sevdim.
Mum ışığında yazdığım Şiirlerimi sevdim.
Yarınlara doğacak güneşi sevdim.

Ben severken,
Ayrılığı senden tattım.
Seni herşeyden,
Koruyup kollayayayım derken,
Çaresiz kalışıma şahitlik ettim.
Bir seven nasıl,