Bitmeyecek sandık…
Gözlerinle kurulmuş bir evrendi sanki.
Ama gerçek, gecikmeden geldi.
Ve tuttu elimizden hiç tanımadığımız bir yolculuk.
Beklenmedik susuşlar,
kendini anlatamayan bakışlar
Hayat, en değerli anlarını,
Fark edilmez bir zarafetle sunar.
Bir gülümsemede saklı sıcaklık,
Bir dostun sesinde yankılanan güven,
ve tam da umutsuzluğa düşecekken,
karşına çıkan küçük bir mucizedir.
Dün gece
ayrılık sözcüklere döküldü,
sessizce.
Bugün İstanbul’a yağmur yağıyor,
belki de dünü hatırlayan gökyüzünün
BAKMA ARDINA
Düştün artık gözümden.
Bir daha tanımam seni.
Ne sevgim kaldı sana dair,
BAŞARDIN SEVGİLİ
Söz verdim kendime,
Bir daha adını anmayacağım.
Şimdi git artık.
Hep kaçıp gitmekti ya isteğin,
Başlangıçta
her şey ne kadar canlıydı,
değil mi?
Birbirimizle buluştuğumuz
günlerde,
içimizi kıpır kıpır bir sevgi
Bazen diyorum ki
neden bu kadar çok seviyorum,
Kalbim mi ağır,
yoksa aşk mı fazla?
Ellerimde büyüttüğüm anılar,
Gözlerimde sakladığım yangınlar.
BEDDUAMSIN ARTIK
Söktüm Seni attım kalbimden.
Bir daha dönmem ,
bakmam geriye.
Sen artık gecelerime çöken kara bulut ;
Bekledim seni.
Sabahlar ayazdı, geceler uçurum.
Her uyanışta, her nefeste,
belki bir mesaj gelir diye soluksuz kaldım.
Ama sen.
bir gün gelir,
ben de unuturum senin gibi.
Görmezden gelirim yarım kalmış aşkımızı
Döktüğümüz gözyaşları
Belki bugün değil!!
her dokunuşun her kelimelerin




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!