Ey Gönül Gönül Sen Ne Gönülsün

Ey gönül gönül sen ne gönülsün
Vahdet ilinden gelene benzer
Ezel ki demden el çekemiyor
Aşkın bahrine dalana benzer

Düştün mü cüda, eski ilinden
Ayırdılar mı gonca gülünden
Kimse anlamaz gizli halinden
O yar yolunda ölene benzer

Bir garib düşmüş bu garib yere
Gizli gelmiştir anı kim göre
Arzusu vardır vay, bire, bire
Kendini feda kılana benzer

Ey Cemâl Cemâl bak bu ne figan
Her başa yağmış kırk günde yağan
Bu garip gönlüm olmuş ağlağan
Sen zannetme ki gülene benzer