Evren Özcan Şiirleri - Şair Evren Özcan

Uyumak için yıldızları çağır diyeceğim ama
Sende öyle güzel iki göz var ki...
Karanlıktan korkmana sebep yok.
Üşürsen güneşi üzerine ört diyeceğim ama
Gözlerinin sıcaklığı yeter.
Sen ancak gözlerinin söylediği bir ninni ile uyuyabilirsin.

Bir ateş kendini yakan,

Kalbine sıktığın kurşun kadar aziz ve onurlu,

Tek şansı var, var olmak için değil,

“Sağını solunu bıraktım, dosdoğru yaşıyorum.Mesela şu sokak güzel…Rüzgar bile tozu dumana katmış umrumda mı…Gri bulutları da seviyorum, çünkü arkalarında bir yerde güneş var, eninde sonunda.Belki ömür görmeyi vefa etmez.Güneş de küsmüş olabilir bize.

Ancak bir deli sahip olabilir bu umuda ve kutupların birinde bir şezlong ve ben: Güneşleniyorum.

Heryerde cayır cayır yanacağıma eminim de, sensiz üşümenin bir çaresi yok sanırım.Yine de umutluyum. Sen olmasan, sensizlik olmasa, ateşi nasıl tanırdım.”

Hayallerim vardı,
Kağıttan uçaklarım...
Askerlerim ölmez,
Gemileri batmazdı.

Karınca ezmezdim,

Ay bu gece bir mum kadar güçlü.
Bir parçası yeryüzüne damladı bile.
Hem de tam denizin üstüne.
Siz sevginizi oraya koyun
Dalga dalga yayılsın yeryüzüne.

Yaşamak değil miydi tüm gayemiz?
Hani ağlamak yoktu kitabımızda?
Yoksa yaktılar mı kitabımızı da?
O kitap öylesine mühim, öylesine temiz
Şimdi gelmiş -Çarpma! diyoruz kalplerimize biz.
Her bir sayfa bir kalp atışı,

Sensiz olmaz çünkü'lerim var benim sonsuzlarca,
Gonca güllere sığdıramadığım özlemlerim var ait olan sana.
Nice geceler uykusuz kaldığım,
Nice anlar acıya bulandığım,
Er ya da geç seninle bilendiğim,
Koskocaman bir sevda var omuzlarımda.

08/09/2004
-Dostun kim? , derler ya,
Hani,
-sana kim olduğunu söyleyeyim,derler ya!
Sen,doğanın dostuysan ot,
Ağacın dostuysan odun,

Sözlerim vardı tutmadığım;
Gözlerin vardı bakamadığım.
Ellerin vardı tutamadığım;
İçimde bir çocuk vardı bakamadığım.

Gözlerimden süzülüyor yine o çocuk,

Ben ve çaresizlikler ile savaşmak...
Bindiğim her otobüs bir hapishane, camından baktığım.
Çaresizlikler; oturduğum koltuklar, tutunduğum demir çubuklar,
Otobüs şöförü,yolculuk ve asıl çaresizlikler:kapılar
Kapılar kilitli,direksiyon deli gibi.
Camları kırıp kaçmak vardı şimdi.