Böyle sevmeyecektik vatanı
Böyle aşık olmayacaktık yarimize
İşte o zaman bizi adamdan sayarlardı.
Dünyaya böyle tutkun…
Gezginlerin izinden gidecektik,
Okyanuslara, Afrika’ya.
Sevgili Hocam,
Medeniyet...
Hocam Mehmet Akif,
Medeniyet dediğin artık ne tek dişi kalmış canavar,
Zehir yedim yine.
Olsun, alışmıştım bir kere.
İçenler de var bu mereti,
Kabuğunda değil dumanında kerameti.
Kimi der bayram mazeretim,
Kimi der en büyük dostum, sevgilim...
Annem,canım annem,
Babam,canım babam...
Sizleri çok seviyorum hiç bilmediğiniz kadar,
Çok da özledim,her zaman olduğundan da çok,
Ama siz hiç bilmediniz ne kadar olduğunu.
Kabul ediyorum,ben anlatamadım,
Patagonlar,
Belki de dört metreydi boyları,
Ancak onlar da aşağı baktılar.
Aşağıdakilere baktılar.
Magellan,bir emir kuluna dedi ki,
Savaş gemisi...
Heybetli,denizleri yaran,
Sonu jilet olmak olsa da,gözümüzü dolduran...
Karaların eksik olduğu yerde dev gibi dikilen,
Vurduğunu deviren...
İçinde insan olan,içinde mermi,top,gülle olan...
Yanası, yakılası...
Kopuyor canımın can parçası.
Bir ölüm izliyorum,
Tam bir saat oldu.
Ne de uzunmuş son nefes!
Seni mutlak değer çerçevesinde seviyorum.
Virgülden sonrasını hesaba katmıyorum.
Yanlışlar doğruları götürmüyor,
A) Hepsi E) Hiçbiri şıklarını işaretlemiyorum.
Açılar gibi daralıp genişlemiyorum.
Kesirlere bölünmüyorum,
08/01/2006
Gece yine soğuk,
Odam sensiz donuk,
Gözyaşlarım arıyor akacak bir oluk,
Duygularım yaramaz, sanki çoluk çocuk.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!