Toprakta kara gölgeler yürür,
meydanlarda kanlı bir rüzgâr eser,
çocukların gülüşü yarıda kalır,
annelerin ninnisi
süngüye takılır.
Başkanlık dediler,
mezarı kastettiler.
“Çözüm” dediler,
ihaneti sakladılar.
Bir gece, Suruç’ta
karanlık eller bomba taşıdı,
ama o bombanın külleri içinden
binlerce öfke doğdu.
Her şehit,
bir dağın zirvesinde yankı olur,
her yas,
bir türkünün nakaratına dönüşür.
Korku değil,
direncin adı yayılır köylere,
kentlerin taş duvarlarına.
Zincir vurulsa da bileklere,
çekiç kalkar yeniden,
orak parlar
ve bilin ki
bu eşiğin kapısından içeri
açık faşizm değil,
halkın kızıl sabahı girecek.
Kayıt Tarihi : 1.10.2025 12:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!