Uykuların kâbus
Gecelerin zindan olur.
Gün doğmaz
Gözlerin dalar kör bir noktaya.
Kulaklarındaki uğultu deli eder ,
Tanyeli agarmaz
Bir sonbahar akşamında
İzliyorum geceyi.
Yalnızlığı
Sensizliği izliyorum.
Sarıldıkça kollarım bedenine
Öpünce dudaklarım seni
Biz çekip gitsek te
Geriye bir hikaye kalmalı
Bu gri kentte , Ankara'da .
Yıllar yılı bitmeyen
Damarlarımda
Gezinen bir sızı !
Yüreğini
Yüreğimin üstüne koy
Sesini
Sesime koy
Geceni
Geceme koy
Gitmek ;
Bazen çaresizliktendir.
Gitmek ;
Bazende çare olmaktır ,
Ve bilmelisin ki canom
Gözlerin aklımdayken
Gönlüm ki hep senin le sendedir ,
İlk gördüğüm - sevdiğimsin .
Bir parkta
İki yüreğin bekleyişidir .
Bir Bayram sabahı
Duyduğum kokudur papatya
Meğer yıllar ne çabuk geçiyormuş
İnsan farkına bile varmıyor.
Günler bir birini öyle hızlı kovalıyor ki ;
Bazen yürümek yetmiyor
Koşmak istiyor peşinden
Kaçıp giden zamanın.
Bir sonbahar gününde
Yaşam'ın bütün çiçekleri soldu elimde
Mevsimler anlamını yitirdiği
Güzel günlerim kabus oldu
Sevdiğim kadın
Bir damla su gibi
Şarap kadehinde içiyorum seni
Gir kanıma
Zerk ol damarlarıma
Sarhoş olup
Seni bulayım kendimde ,
Ay ışığı uçuşsun maviliğinde
Sessiz bir mevsim
Sessiz bir gün dü ,
Ve sen gittin , vazgeçtin
Sevmekten
Sevgiden ,
Beni , bir damla gözyaşına sığdırıp
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!