Koca bir filin yıkılışı gibiydi yıkılışım
Yeryüzü senmişsin gökyüzü sen
Ağlarken gözümde gülerken gamzemde
Allah'ın yarattığı melek senmişsin anne
Belki de hiç bilemedim senin değerini
Ben birgün insanlığı aramaya çıktım
Aramadık yer bırakmadım gayrı
Her seferde eliboş döndüm geri
Tek teselli üzülme dedi Annem...
Günler günü ay ayı kovalarken
Esasında aşıklar, hep hüzünlüdür;
Çok neşeli, görüldüğü zamanlar
Yalancı güneşler, sürer gönlüne
Hüznü gizemlidir, sır yüreğinde...
İmam meyyit musallaya gelince ölümü hatırlar, hatırlatır. Oysa aşıklara ölüm fidan, mezarlık gül bahçesidir.Makberi önünde zinde meftadır.
Yanan yüreğimde kayalar erir
Yangını çıkaran koru ne bilir
Ezan da okunsa kapama beni
Aşığın gönlünde sela okunur
Sor da yollar sana anlatsın beni
Düşler seni düşler seni, meram eder düşler seni;
Uyutsam da geceleri, eyyam etsem hevesimi,
Gönlümün muradısın, yakar gurbetin beni,
Aşina rüya zahir, uyku uyumaz seni...
Aşk, insana Allah'ın büyük bir lütfudur.
Aşk, Onu bilmenin, sevmenin yoludur.
Aşk, gönül, gül, bedende ruhtur.
Nefse gelince koca bir boştur.
Ruh bedenden çıkar, nefs ölür.
Ölür de terk etmez, gafil aldanma!
Sana kadirşinasım mütevaziliğinden
Garip gönlümün aşkı o güzel gözlerinden
Açmayıp solmayanım aklımdan çıkmayanım
İlhamım iştiyakım senin zarafetinden
Canımı aldılar çekip canımdan
Bir yiğit geliyor benim kanımdan
Ta Orta Asyadan Oğuz boyundan
Adana'ya çıktı askerin yolu
Adana ilk teşebbüsü vekayiin
Buralardan bir derviş geçiyor Allah Allah
Bakıyorsun selam veriyorsun Maşallah
Şimdi daha da çok aşığım Yaradan'a
Eriyorum, bitiyorum, tâkatsiz yürüyorum
Ben aşk için ölürüm, vuslat hasret toprağa
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!