Bu yalan dünyanın fani malını
Doldurma cebime giderim her an
Koklamam dünyanın solan gülünü
O gül gibi fani beden de bu can
Ne gördün ne duydun anlat deseler
Yasemini sürüyorum rüyalarıma
Gecelerim uzuyor hecelerimde
Yine de kabusla uyanıyorum
Bir ateş alev simalarımda
Derin bir korku hülyalarımda
Garip bir hüzün semalarımda
Yokluk bana göz yaşımı yedirdi
Darılmadım gücenmedim sabrettim
Dertler yüreğimi emdi kemirdi
Kırılmadım şükreyledim sabrettim
Yolumuz bir izimiz bir neylersin
Hep hasretinizi çektim
Beni candan dost bilenler
Yalanım yok çok özledim
Soldurdu beni gidenler
Öldürdü beni ölenler
Akılda başta kalmaz
Buna kafa dayanmaz
Bilgisayar yapamaz
Senin yaptıklarını
Matematik yerinde
Küs olur mu insan insan olana
Ben senin aşığın senin yarinim
Yaradan lütfeder aşkı insana
Ben senin yokunum senin varınım
Gönlümün her yanı sevda dağları
Özlemini çekerim
Geçen o ilk baharın
Ne güzeldi havası
Senle bile kırların
Çabuk gelse bu bahar
Çiçekler açacak kör bahçelerde
Ve ben teyemmüm edeceğim
Susuz bir yerde...
İki damla göz yaşı akacak
Dolu maneviyatımdan çıplak taş üstüne
Bereket yosunu saracak her yanını
Şükür geldik bu günlere
Her istediğimiz oldu
Göğüs gerdik çilelere
Yenik düşsek ne olurdu
Dillerde destan şanımız
Bir fırtına gibi esti gençliğim
Yirmi yıl önceki halim nerede
Saçlarım ağardı belim büküldü
Eski albümdeki günler nerede
Nerede gülüp eğlendiğim yıllar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!