Erdem Nur Cengiz Şiirleri - Şair Erdem N ...

Ne sıradan bir başlangıçtı o gün;
Sen ve ben
Birbirimize,
Yeni tanışan her insanın
Olması gerektiği gibi yaklaşmıştık
Yüzümüzde gülümsemelerimiz içten

Tut sözlerinin diline yapışmışlığını
Tut ki onlar
Senin olmaktan vazgeçmesinler.
Her çözülüşünde
Çok bilinmeyenli denklemlerin
Yenilerini bul, koy ki önüne,

Kapanan kepenkleri ile
Ki yine de
Bitişmeyen;
Yüreğim
Esintilerine zayıf
Sen gibi

Öfkesinden hasta,
Yediği içtiği yalnızlık olan
Kimi zaman umarsız
Bir deliyim ben...

Sözcüklerimi yutmuşum,

Uzattı ellerini
Tüm sevecenliği ile
Umutlarını, imgelerini
Uzattı 'insan' bildiği insancıklara

Tüm düşüncelerinde güzeldi insan

Öncesizliği ve belki sonrasızlığı
Karabasanım,
Ömrüm,
Biraz da armağanım.

Kutupsuzluğum,

Siz ve Ben,
Ayrı çizgilerden gelip
Kesişmeye çalışan noktalar gibiyiz.

Öykülerimiz var;
Kederli ya da hiç.

Önce küçük bir tomurcuktu açması beklenen. Kendisini sahiplenenler hiç boşlamadan, hergün suluyorlardı onu merakla ve bilinmezin verdiği endişeyle. Onu sevdiğini söylüyordu emek verenler.

Bekleyiş uzun sürdü. Emek yılgınlığa dönüştü. Yeterince güçlü değildi bir türlü açamıyordu. Birgün, onu besleyenler açması içn suyun yeterli olmadığı kararını verdiler. Kendilerinden daha bilgili olduğunu varsaydıkları birine akıl danışmaya gittiler yılgınlıklarını da yanlarına alarak...

Bir ellerinde hala sıkıca tuttukları yılgınlıkları, diğer ellerinde en bilgilinin (!) sundukları geri döndüler. Umutla, yeniden başladılar 'gerekenleri' (!) tomurcuğa vermeye...Oysa O açması için neyin gerekli olduğunu hissetmişti bu süreç içinde. Gölgede kalmasıydı sorunu ve güneşe yönelmesiydi gereken. Büyük bir çabayla doğruldu, güneşin geldiği yönü buldu. Bir süre sonra da bu işi daha kolay yapar oldu.

Uslanmaz bir asi ruha tutsağım
Kalemim beynimin kıvrımlarında
Düşlerimi öğütür
Basarken acıtır sınırlarını sözlerin:
Sınırsızlığa tutkundur ruhum

Tutuşmuş gözlerinin karası
Akıyor kızıl kızıl
Ezgisi susmuş yüreğine
Sen yine de fısıldıyorsun çatlamış dudaklarına inat
Rüzgara iyi niyetini
Ruhun hüznün sularında çağıldıyor ya