Erdem Nur Cengiz Şiirleri - Şair Erdem N ...

“sevgi içinde şiddeti barındırmaz,
içinde şiddet olan, sevgi duymaz”

İlk defa küçük adam,
İçimdeki güçlü “ben”i yıkıp,
Sana gelmiştim.

Sen beklenilmeyen,
Ama gelen bir bilinmeyen.

Soluğunda soluksuzluk üreten,
Yüreğinde kafeslenen özgürlüğünle
Sen;

Biz aynı semanın altında
Var olduğumuz 'insan' bedeninde
Kimilerince bolca dem vurulup da kirletilen
Ama bizce öylesine gerçek
'dost' kimliklerimizle yaşadık.

hani o gün;
bana
'var mısın benimle gelmeye? '
diye sormadan
almış başını gitmiştin ya
serüven düşünle

Katlin vaciptir senin ey usum (!)
Bırakmadın ki sevsin yürek,
Varsaydığı olmazını.
Kor bir ateşken sevi
Her hücresine isyankar,
Niyedir salmak üstüne,

Gölgesi maviydi düşlerimin
Anımsadıklarım yoktu,
Belki biraz iz ve hep mavi
Saydam gözlerinde
Uyku odacıklarının...
-Ah ille de mavi

-I-
Gri bir varoluşa açılan penceresi
Kırmızıyken yaşamın,
Gökkuşağı kisvesi mi aldanışa huzur! ? ...
Kim ki aldatan;
İnsandan olma insan! !

-I-

Sözsüz, demsiz ayrılıklar
Kuraklığıdır umursamaz-lığ-ın yarattığı;
Sağnaklarına rağmen kal demelerin,
Bir bakmışsın, yokmuşsunlara dönülmüş...

Çocukluğum bu kadar bir şey aslında;
Seçemeden mor içinde kırmızıyı,
Seyretmek mavilikler arasında
H. Hüseyin Gökten

Yamuk yumuktu huzur için savaşmaktan yorgun pençeleri. Vazgeçişlere göz kırpan çaresizliğine rağmenliğini yaşıyordu umut etmenin. Sonsuz olmalı, bitimsiz olmalı diye düşünüyordu ya; yine de sonlara mahkumiyeti ile sorgudaydı beyni. Yaşama dair, huzur adına verilen savaşlardan galip gelemiyorsa da-ki garip bir çelişkiydi huzurun bile savaşarak kazanılabilirliği- az çok yakalanmış mutlu anların ruhundaki ferahlatıcı esintisi ile güç topluyordu yeniden. Madem ki yaşışıyordu, madem ki savaşçıydı; kendine soluk alabileceği alanlar yaratmalıydı, mücadele etmeliydi mutlu anlar adına da...

Not: Çoook eski bir yazımdan alıntı. Bir dostta farkındalık yaratabilmek adına, tavanarasından çıkarttım. Kimbilir belki işe yarar, bildiğim kadarıyla o da bir savaşçı...