Sen sen var ya kadınım...
Şafakla doğan güneş gibisin...
Serin bir bahar sabahın da bedenimi ısıtan...
Gecenin karanlığın da yolumu aydınlatan...
Ay ve yıldızsın karanlık denizlerde yol gösteren...
Yolumu aydınlatan..ışık olan yol olan...
çıkıp gittin...
hiç ardına bile bakmadan....
düşünmedin yarınları....
yarınlarımızı...
umutlar sessiz kaldı....
hayaller donuk....
gidersin gidersin de....
hiç düşünmez misin beni...
neden susarsın öyle....
dudakların mı mühürlemiş....
gözlerin neden yerde....
ben boynu bükük...
ellerim önümde....
sessizce gözyaşı döküp...
senin önünde....
sadece insaf diyorum....
sen sordun ben diyemedim....
elimi tuttuğun....
gözlerime baktığın....
işte o gün ben diyemedim....
ılık ılık içime aktın....
yine de söyleyemedim....
kış ortasında zifiri karanlık misali.....
boranı fırtınayı almış arkasında...
çöküyor tepeme kabus gibi....
savuruyor vuruyor gecenin ortasında...
yakalayıp çekiyor bırakmıyor biri....
çırpındıkça içine hapsediyor kalbimin kiri...
sen gittin ya sevgilim...
ben yaşarmıyım...
kendi cezamı kendim kestim..
şimdi mahbus damındayım...
gözlerim mahbus bakmıyorum....
hasretinden palangalar eskirmiş....
şair öyle diyor....
bunu yalnız yaşayanlar bilirmiş...
ne diyorsa doğru diyor....
palanga da eskir kelepçede....
her gelen bir çimdik bir ısırık aldı....
morarmayın yerim kaldı mı bilmem....
kimi istedi kimi de habersiz çaldı....
yine de değerim kaldı mı bilmem...
kimi sırtımdan kimi kalbimden vurdu....
bu ne coşku bu ne heyecan....
yerimde duramıyorum....
kıpır kıpır içimde akan kan...
kendime de soramıyorum....
belki bir rüya belki hayal....
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!