güçlü olmalıyız
aglamamalısınız
akıncı yasasıdır bu gidene ağlanmaz
ama savaş biteli çok oldu
gözlerim gidenin yasıyla - yaşıyla doldu
tenhalara saklamak farz
oyuncağım tabanca
gazzedeyim üstelik
gel sende bizimle oyna
tek atışlık mermiler
duvarları deldiler
iyilesmen icin doktor cocukluguna inmek istiyor
Sen ise hep cocuk kalmak
iyilesmem icin doktor buyumem gerektigini soyluyor
Ama annem cocuklar buyuklerin lafina karismaz diyor
Bende konusmak istiyorum
Komsunun ust kattaki kizini opmek istiyorum
Ne çok dost büyüttüm sokağın elleri ile
Yok olup gittiler,
kendi cehennemlerinde...
Dilsiz cocuklardi el oldular derdime
Elsiz çocuklardi el oldular özüne.
Tenha bir kovalamaca karanlığında gece
Ve mevsim
Ayaz da kalan sevgililere gaddarlık yapmakta
Anavatanındayım yalnızlığımın
Anadan üryan geldi geleli bu şehre ailem
Geceler hep karanlık
Demirden oyuncaklarım vardı
Tenekeden arabalar
Çakıl taşlarından gulleler
Mahalle arasında çelik çomak arsalar
Kibrit kutusu
Sise kapağı
temelleri ıslak betondan
ve demirden oluşan
kocaman bir çukurdur
tepetaklak çocukluğum
priketler üsteledikçe zamanı
boyun uzar
Öylesine düşünülen fırça darbelerinin
Şaçma sapan savruluşu
Beyaz amerikan paçavrasını lekeleyen
Siyah ve grinin içindeyim
Sahibinin bile çizmekten tiksindiği bir tablonun kendisiyim
Ressamın düşüncelerinin karmaşıklığı
Romantik cocuklardik
Abilerine Övkünen
Sosyalizme inanıp
Diktatörlere karşı duran
Romantik cocuklardik
Erken yaşta çelik çomak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!