Sürgün etme artık bu bedeni yabancı yellere
Beni de al yanında götür düşürmektense dillere
Bir bardak su bir dilim kuru ekmeğe talim ederim
Sevdiğim sevgim gün geçtikçe büyür sensiz neylerim
Ay ışığı gölgesi kendi gölgemle birlikteyim, sensiz
.Ve susmak
Karanlıklardı susturan beni
Ortalıkta dolanan kelimeler
Birbirine çarpan gözler
Sen gülünce
Bulutlar güler, güneş, ay ve yıldızlar
Göz kırpar gökten yere
Sen gülünce;
Kuşlar bülbüller öter
Çisil çisil yağar buralara yağmur
Düştü cemreler teker teker
Zamanıdır artık,bitsin bu ayrılık
Güvercinler yuva yaptığında
Yağmur düştüğünde damla damla
Haydi durma
Sarılıp Toprağın kokosuyla gel...
Kimi zaman,başka kapılara çıkabiliyor,
Kimi düşüncelere sürüklüyor bizi.
Gebe bırakıyor gecelerin matemine
Dertleşmek için, kendi kendine.
Suskunluk hakim olurken dillere
Gözyaşın cesaret edemez gözlerde
Faili Meçhul cinayet…
Kalbime bir taş bağlayıp bedenimin kuyusundan içeri atışımın kaçıncı günü. Saçma kelimeler ve cümleler kuruyorum şimdilerde…
Odamın duvarındaki çatlağın benim için kanyon olacağını tahmin edemezdim, üzerini örtmüşken senin resminle. Yok, artık demiştim. Kendimi kandırmalarım o zamanlardan başlamış olmalı, ilk günden. Şimdi sana kızıp yırtarcasına söktüğüm fotoğrafın altından gerçeğin ta kendisi… Kanyonların derinliklerine düşüşlerimi görür gibiyim. Dermansız, yorgun ve halsiz. Çığlık ata ata… Uyandırıldığım kaçıncı geceydi? Bilemiyorum…
Kâbuslarımın, emek terleri akarken yanaklarımdan. Karanlıklarla göz göze gelişim kafamı dizlerimin arasına alıp. Suskun iç çekmelerimi dinlerken, gidişinin kara çelenkleri konulmuştu fotoğraflarının önüne. Terk edişinin gün dönümlerinde.
Gittiğin günden bu yana yutkundum. Tüm kurduğum ve eşsiz olmasını istediğim kelimeleri. Yırtılan onca beyaz kâğıtlar, biten onca kalemler. Güzel cümleler yazabilirdim vardı evet… Düşüncesindeyken çoktan tarafından kırılmıştı. Tek celsede kalem senin ellerinde.
Gün aydınlığa gebe aydınlık geceye bu şehirde, belki hiç batmayacak bir güneş bulabilirdim uzak kasabalarda. Ona dokunmanın tadında kamaştırılırdı gözlerim kalbimde çağlayan nehir. Bense hep onun yanında.
Sonunda Bittin
Bitmek üzere meşgul edilmiştim belki
Oturmuştun platonikliğinde aklıma
Hayal etmekse seni, hallerinle işte öylece
Masumiyetini, gülüşlerini, bakışlarını
Her hafta buluşma günümüzdü pazar
Cumartesiden kalma heyecan kalbimde
Seni görünce sakarlıklarım olurdu aniden
Ya bakışların eritirdi beni yol ortasında
Seni beklerken diyeceklerimi bir bir sıralayıp
Yenik düştü yine karanlığa güneş
Bir gök gürültüsü
Karmaşık beste yapar kendince
Bir an aydınlanır her yer
Ağaç yaprakları ıslanır
Toprak kokusu sarar odamı
Sevmiştim seni
Hem de çok iyi hatırlıyorum
Bir yağmurlu gecede tanışmış
Konuşmuştuk seninle uzun uzun.
Beraberlik kısa da sürmemişti hani
Günlerimiz, aylarımız, yıllarımızda geçti
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!