uyansam geceye
atsam iki tek
sallansam hafif hafif
kucaklansam kollarına
gecenin
arasam bulsam
aniden her şeyi silebilen
bir silgi olmak
ve dünyadaki bütün kötülükleri
bir hamlede silmek
yerine çiçekleri, kuşları, kelebekleri
bir de
yüreğim
deli bir poyraz
efil efil esmiş
ses vermişim
usulcana kulaklarına söylemiş
seviyorum demişim
seni ağlasam gözlerimle
her an görebilirim
gözlerimde seni
seni konuşsam dudaklarımla
her an dinleyebilirim
okulun kapıları kapandı
duygulu öğretmen dostumun
duyguları kabardı
biraz da ayrılık koklayınca güllerinden
duygulu dedik ya
duygulandı
buram buram işçi kokuyor
vatanın bağrında her saniye
başımı alıp gidiyorum diyor
nice kulakları parçalayan
bin bir makine sesi vuruyor
doğanın mis kokan toprağı
öyle bir akar ki alınteri
emek olur
yağmur olur
toprak olur
verim olur
başak olur
giderken ardında bıraktığın
bir tek anıların
hüznünün incinen yerlerini okşayanın
geride kaldı sevdalın
yalnızlığın
ağlarsın
beni bu kentin ortasında
kendimle yapayalnız bıraktığın zaman
ekim ayının sonlarıydı
dar sokakları dolaşırken
bir anda geride kalan
sevgi dolu iklimler döküldü gözlerimden
yine gece
yine sessizlik
ve yine sensizlik
yüreğimde
inceden bir eksiklik
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!