Bahçemde tomurcuk gülüm.
Eşini bekler bülbülüm.
.Feryat figan kar eylemez.
Yetmez mi çektiğim zulüm.
Vefasız sevgili
Gündöndü çiçeği gibidir
Güne döner yüzünü
Gündöndüdür adı
Günün batmaya görsün
Dönüverir sırtını
Evin kapısı düvenden,
Baş yemeği de soğandan.
Arılar kaçmış kovandan,
İçi mayısla sıvalı.
Görgü görenek kalmamış.
Sen gidince koca dünya boş kaldı.
Gözden dolu indi, başa yağdı kar.
Üzerime yıkılmaya başladı,
Tutunarak adım attığım duvar
.
Hıçkırık boğazda düğüm düğümdü.
Ölüme çare yok biliyorum.
Ölmek de istemiyorum.
Zor iş be kardeşim.
Hak veriyorum Cahit Sıtkı'ya:
'kapımı çalıp durma ölüm,açmam.
Ben ölecek adam değilim.'
Taştı yine gönül,sığmaz kabına.
Deli dolu yazar aşk kitabına.
Çekilirsin bir gün hak hesabına.
Eyvah sana gönül,deli mi oldun!
Deli derler ezelinden namına.
Gündüzün boş, gecen boş.
Kelimen boş, hece'n boş.
Sabahın boş, akşamın boş.
İçin boş, dışın boş.
Elin boş...
Uzaktır dostla arası
Kapanmaz gönül yarası
Onca hasretin çırası
Yakar mola benim gibi?
Hoyrat dost bağına girse
Yatağına sığmayanengin umman misali,
Kabarır,taşar gönlüm, bahar gecelerinde.
Keder mi,sevinç midir bilmem ruhumun hali.
Kabarır,taşar gönlüm,bahar gecelerinde.
Yaşanmamış sanki o geçen koskoca yıllar.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!