Enver Özdil Şiirleri - Şair Enver Özdil

Enver Özdil

Nimetten mübarek sudan durusun
Yaradanım her dem seni korusun
Gözümsün, nurumsun, gözüm nurusun
Yavrumsun, kızımsın, emlik kuzumsun.

Duygulu bakışlar, buğulu gözler

Devamını Oku
Enver Özdil

Gönlümle anlaşma yaptık,
Üzüntüler bana düştü.
tatlı hayalleri aldı,
Umutsuzluk bana düştü.

Önümden güzeller geçti.

Devamını Oku
Enver Özdil

Yürekte yara var,gelmiyor uyku.
Doğma ay doğma da kimse görmesin.
Yaşayan ölüyüm mezara koy ki,
Perişan halimi yarim görmesin.

Pervanenin bir şule'ye döndüğün.

Devamını Oku
Enver Özdil

Olmazsan
kendine
Sahip...

Ne sana kimse olur,
Ne de sen kimseye

Devamını Oku
Enver Özdil

Torunu diyor ki hep: Dedemin eli sıkı.
Param yok diyor amma, aslında kirli çıkı.
Biraz harçlık istesem, acep dedem verir mi?
Cimri adamnın teki, eli cebe girer mi?
Sinema, konser, disko, dedem bundan ne anlar.
Sanki bu gibi şeyler var mıydı o zamanlar.

Devamını Oku
Enver Özdil

Aruzu heceye kattık
Gündüzü geceye kattık
Yorgansız döşeksiz yattık
Ne yan kaldı, ne bel kaldı.

Umudu bağladık kıla

Devamını Oku
Enver Özdil

Saçlarını sallayarak yürürdü,
Kısrağın yanında civan tay gibi.
Gece rüya, gündüz hayal görürdü,
Karanlığa gülümseyen ay gibi.

Bırakıp da gidemezdim bir yere,

Devamını Oku
Enver Özdil

Mahsun küçüklüğün gözümden gitmez.
Yanımdayken bile özlemin bitmez.
Dünya benim olsa yerini tutmaz.
Yavrum bana,ben yavruma hasretim.

Baba deyişlerin cana can katar.

Devamını Oku
Enver Özdil

Mal sahibi çoban tuttu.
Yüz koyunu teslim etti.
Eşek, köpek, kebe verdi.
Emaneti sana dedi.

Sürüyü götürdü dağa.

Devamını Oku
Enver Özdil

Bu nasıl dünyadır,bu nasıl dünya?
Ölümü gerçektir,yaşamı rüya.
Ne çok sevmiştin sen,sevildin güya,
Yalan üstesin sen,o yalan dünya.
Herkes gibi sen de oyalan dünya.
Özdere-6 mayıs 2013

Devamını Oku