Görmeden seni, sesini duymadan
Tutmadan ellerini, dokunmadan sana
Bakmadan doya doya gözlerine
Silmeden gözyaşlarını
İşte geldim gidiyorum
Hüzün doluymuş meğerse dünya
Yoktur şansım ne sevgiden, ne sevgiliden
İçin için yanarken, sıcak kalbim
Yokmuş değeri, sevginin, sevgilinin
Bu nasıl gece yarısı
Her taraf zifiri karanlık
Saatler artık durmuş mu ne
Gece neden bu kadar sessiz
Uzaklardan çok uzaklardan
Gökyüzünde bir yıldızım
Dolu dolu olmuş gözlerim
İtilmişliğin, yalnızlığın
Ve terkedilmişliğin acı hüzünü
Bağrımda duruyor
Bilmeden dalarsa benim gözlerim
O sevdiğim kızın yanıbaşında
Ne düşünceler geçer O an aklımdan
Tahmin edemezsin kalbimin kızı
İşte o an başlar benim kalbimde
Ben yorgunum
Yorgunluğa mahkum bir insanım
Benim kaderim bu
Sevgiden, sevgiliden, arkadaştan yana
Hiç bir zaman şansım yoktu, olamadı
Bir beyaz kelebek
Sütten ak, kardan daha bir kar
Koparma kanatlarını
Bırakıver uçsun
Uçsun O alabildiğince
Görüşürsek seninle günün birinde
Hayal meyal belki herhangi bir yerde
Tanımadan geçme benim yanımdan
İnan çok üzülürüm senin ardından
İlk gören ben olursam bil ki O anda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!