Hep yalnızlığımı yazardım.
Ama Artık yazamıyorum.
Yazamaz oldu ellerim.
Çünkü artık seni biliyorum.
Gitme Güneş batıdan doğmadan.
Hastalık dostum bu büsbütün.
Her dakika yazmak isteği var içimde
Ucunda kalemlere muhtaç olmak var.
İlacım belki de bu benim.
Nefes alıyorum yazınca.
Hayat buluyorum.
Döndüğüm yolum hep taş, hep çamur
Bir yerde batar kalırsam bil ki seni beklerim
Gel de kurtar beni senin yanında olmak istiyorum
Gelmesen de kızmam, kızmak hakkım değil.
Bir gün seni bırakırda başkasına bakarsam
Her şeyin farkında olup,
Hiç bir şey yokmuş gibi davranmak,
Belkide en can acıtanı bu,
Varken yok olmak.
Zamanı kim değiştirebilir ki ?
Geleceğe kim yön verebilir ki ?
Üzmeden ve üzülmeden.
Değişim elbet sancılı olacak.
Yeni bir oluşum bu,
Yapılanlar bir zaman kaybı,
Hep bir ümitle beklenen,
Ama sonunda yine geri dönen.
Bir türlü yanmayan ateş, hep sönen.
Ne olur gelmesen de unutma beni,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!