Yarim,
Kadife bakışların içim yoğurur
Yarim,
Dudak büküşlerin canım acıtır.
Seni seven bu deli sevdalı
Söyle sensizliğe nasıl dayanır.
Hep yalnızlığımı yazardım.
Ama Artık yazamıyorum.
Yazamaz oldu ellerim.
Çünkü artık seni biliyorum.
Gitme Güneş batıdan doğmadan.
Hastalık dostum bu büsbütün.
Her dakika yazmak isteği var içimde
Ucunda kalemlere muhtaç olmak var.
İlacım belki de bu benim.
Nefes alıyorum yazınca.
Hayat buluyorum.
Döndüğüm yolum hep taş, hep çamur
Bir yerde batar kalırsam bil ki seni beklerim
Gel de kurtar beni senin yanında olmak istiyorum
Gelmesen de kızmam, kızmak hakkım değil.
Bir gün seni bırakırda başkasına bakarsam
Umudum okunur gözlerimden.
Umudumun yazarı sen, şairi gözlerin.
Seni yazar ellerim ve seni söyler dilim.
Gözlerimse her yerde seni arar.
Yüreğimde saklı bir çiçeksin.
Gidilecek yol, İçilecek ilaçsın sen.
Yıkıldım, O vefasız, acımasız, bıçak yarası
Duyduğum gün sesini, anlamalıydım.
Boş ve anlamsız bir sevgiye kapıldığımı.
İşte o gün gitmeliydim dünyandan.
Ne kadar uzaklara, bilmediğim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!