Engin Çakar Şiirleri - Şair Engin Çakar

Yorgunluğun ardından bakışırken gülüşler;
Zifirî karanlıkta konuşur saklı düşler...

"Güzellik edeb ile; ahlâkla mümkün ancak,
Edeb olmadan cismin; sallanan bir sallancak.."

Umudun kalıntısı,
Ömrümün çalıntısı,
Renginin geçmez pası,
Ah başımın belâsı...

Onunla oldum şaşı,

Bırak şu sahte gülmeleri, benliğine ahenk ver;
Ağlamayı bilmeyen gözler, sevmeyi de bilmezler...

Her canlıyı yarattın;
renk renk, desen desen.
Kâinata renk kattın,
Âhenk kattın...
Her zerrede; Sen !

İyi, kötü ve çirkin ne varsa aramızda;
Sonsuzluğa uzanır, ak ile karamızda...

Herkeste farklı sûret; birbirine karışmaz,
Musavvîr olan Sensin, yüceliğin aşikâr !
Dünyâ hızla döner de, denizler neden taşmaz?
Sensin dengede tutan, koruyansın el Hafîz...

Zamana kuvvet verdin, dakikalar yarışmaz,

Allâh sana yeterse söyle ne eksik kalır?
Allâh yârin olursa; kâinat bakakalır!

Birlikte sonsuza en güzel adım,
Sen benim kalbimde en güzel yapım...
Dünyâ, âhiret en büyük murâdım;
Sen benim cennete açılan kapım...

Yedi farklı bölgesi ağlayan ana dolu;
Gözyaşıyla yıkanmış bir iffet Anadolu...