Yusuf Minnet, 12/07/1996 Ankara/Çubuk doğumlu olup doğumdan doktor hatası sonucu bedensel yürüme engelli. İki buçuk yaşından beri fizik tedaviyle mücadehle etti, birçok ameliyat geçirdi. 2012.Yılında yazarlığa başladı, beş adet şiir kitabı yazdı.
Aylarca gizli gizli yazdım;
Yazdıkça daha da çok bağlandım...
Bundan sonra ise, adına şiirler yazacaktım oysa...
Gitmeseydin!
Çok sevdim çok!
Adını koymayalım,
Uzaktan uzağa bakışlarım,
Birbirimize hasret kalarak bir kitap yazalım...
Aşkımızın adını koymayalım...
Ne Yusuf vurgun desinler,
Ne heyecanla ne düşüncelerle yazıyorum sana;
Fakat hayalimde kurduğum değeri göremedim bugün...
Çaresizlikten, sinirimden ağladım bugün...
Bazen yazdığım sekmeyi kapatmıyorum,
Görüldü olupta yazacak diye bekliyorum her gün...
Oturup bir kenara;
Haykıra haykıra...
Ağlamak istiyorum...
Beni hiçbir kimse teselli etmesin,
Gönülümü yapmaya yan başıma gelmesin...
Ağlarım, hiçbir kimseye bir kellam etmeden...
Ağlarım, geceleri gözyaşımı kimseye göstermeden...
Ağlarım, ağlarım...
Hiçbir sözüne darılmadım, darılmam...
Ben seni aklıma değil, kalbime yazdım;
Dedem Ahmet hep parmakla gösterildi,
Babaannem Gülendam hep rahmetle anıldı;
Dualar edildi...
Benim babam Kazım;
Küçüğünden, büyüğünden hep saygı gördü;
Sessiz sedasız gitmelerine,
Beni, beni yerle bir etmelerine...
Ben, ben bir türlü alışamadım...
Mesafe koymaya, zamanla yaklaşmaya;
Ağır adımlar atmaya...
Ayaz gecelerde el açıp yalvarana,
Çaresizce dışarı da kalana...
Allah'ım, Allah'ım sen yardım eyle...
Evsize, gücü kalmayıp;
Mecbur boyun bükene...
Bir tek sol yanım değil;
Her yanım acıyor...
O olmazsa tadım tuzum kalmıyor,
Annem, annem olmayınca...
Yanı başında da durmasam;
Şimdi diyeceksin bu telefonu kapatmazdı;
Bir an olsun yanından ayırmazdı!
Ne oldu da bir köşeye attı?
Şimdi diyeceksin yada düşüneceksin;
Acaba daha uyuyor mu? Yoksa hasta mı?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!