İlk günlerden beraber başlamıştık;
Günlük tutmaya, gün şafak saymaya...
Sen günlüğünde bana olan özlemini;
Ben ise sana olan özlemimi yazıyordum...
Tarih tarihine, saati saatine...
Bugüne bugün yüz yaşındayım,
Gaziler, Şehitler ne hesaplar verdim;
Yılmadım, yıldırmadım azimle çalıştım...
Ben Cumhuriyetim...
Ben Gazi Mustafa Kemal'im,
Bazen derdimi açtığım sırdaşım;
Gezip, toztuğum can arkadaşım...
Bende, bende şiir dediğin...
Öfkemi, sevincimi ben dosta kusmam;
Hemen hemen her gece sarı sayfalarımla;
Bir yılda, bir ömürde üçyüz altmış beş gün var deme;
Zaman, zaman neler gösterir ama;
Ben, ben düzelmem gayri...
Ne, ne fiziksel olarak;
Nede gönül olarak...
Hani dün sana yazdığım da söyledim ya;
Kurudum, dalından düştüm diye;
Düştüğüm de bile ben hep seni düşünür oldum...
Acaba dedim, acaba ne yapıyordur?
Bir başına geceleri korkuyor mudur?
Sessiz bir şekilde odamda;
Elime kağıt kalem alıp;
Düşüne düşüne;
Hayal ede ede yazmak...
Geçirdiğim günleri,
Engelliyiz diye suspus mu olalım?
Ecel gelenceğe kadar boyun mu büküp oturalım?
Eğlenmek, gülmek benimde hakkım...
O, bu, şu yanlış anlayacak diye;
Gülmeyecek miyiz?
Ne bir beste nede bir hikaye,
Şiir olmadan tat vermiyor mayam....
Benim mayama şiir işlemiş...
Neşemi, derdimi benimsemiş...
İki kıta yazmayınca gece göze uyku çökmezmiş,
İnsanlar gibi yerden yere vurmayan,
Bana çıkarsız sevgiyle yanaşan...
Beni mutlu eden şiirlerim var...
Dost acı söyler, işine gelmez;
Ana avrat söver...
Bakma, bakma bana öyle meraklı bakışlarla;
Tarifi yok anlatamam sana bu sevgiyi;
Tarifi yok sorma işte, sorma...
Sanki elin değdi yüreğime;
Sanki o gözlerin can oldu kalbime...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!