Bugün seni konuştum,
Gerçi, gerçi yaptığım şey farklı bir şey değil ama;
Bil istedim, bugün seni konuştum...
Benden için asla ne pes etmemi bekle;
Nede unutup seni silmemi...
Efkar dolu şair yok artık;
Bundan sonra güler yüzüm;
İsyankar Yusuf'u unutun artık...
Eserlerim dertli olmayacak;
Hayallerimi, umutlarımı neşeler kaplayacak...
Biliyorum, biliyorum oynamadın duygularımla;
Ama çokta, çokta durmadın ki yanı başımda...
Durmadın, durmadın şu saf kalbimde;
Öyle ise, senin de bugünün yarın olmasın...
Güzel değil miydi her bir konuşmamız?
Büyük konuşma,
Öfkene yenilip yeminler, yeminler etme...
Birden alevlenip yangına ataşla gitme...
Burası, burası yalan dünya;
Göçüp gideceğiz ufacık olaylara;
Her şey bir öfke;
Öfke ama aslında en büyük hata öfke...
İnsan hata yapabilir, sevgililer tartışıp ayrılabilir;
Ama, insan kendine sahip çıkmalı;
Ben şunu artık iyice öğrendim...
Cahiliğin, cahilliğin yaşı yokmuş...
Ben seni habersizce saf duygularla sevdim,
Yeri geldi kıskandım yeri geldi seni korumaya;
Kollamaya çalıştım...
Çok sevdim hemde candan ileri...
Üçyüz altmış beş gün seni düşünür oldum,
Can Polat'ın Elif'i sevdiği gibi;
Seveceğim yar seni...
Bir sağlığında değil, hastalığında;
Allah nasip eder ise yaşlandığında;
Bir tek seni, başka hiçbir kimseyi;
Can Polat'ın Elif'i sevdiği gibi;
Umut yok değil;
Var diyorlar, tam heves inat ediyorum;
Hevesimi, inadımı ateşe verip kül ediyorlar...
Uzun aradan sonra hedef edinip;
Açtım kilitlediğim umudumu;
Elbet her kadının çok isteği;
Ve hayalidir " Anne " olmak;
Ama işte biraz sorumluluk istiyor;
Benimle yuva ve bir ömür kurmak...
Çokta olmasa bazı fedakarlıklar istiyor;
Yaşayacaklar, hayatın zor engellerini aşacaklar;
Belki öğretmen, doktor olacaklar...
Ama her şeye rağmen ayakta kalacaklar...
Kimi zaman oyun oynar iken düşüp kalkacaklar;
Elbet ağlayacaklar, tartışıp küsecekler...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!