Şu gönlümde yaktın,aşk çırasını
Yaktın ha yaktın da,kül eyledin yâr.
Nasıl unuturum,kalp yarasını
Sahralara düşen,kul eyledin yâr.
Ne yapsam faydasız,olmuyor işte
Yanağımı gamzelim diyerek öpüyordun,
Bendeki son buseni,unuttun mu çiçeğim.
Bazen bin bir naz edip, bazen kur yapıyordun,
Koynumdaki neşeni, unuttun mu çiçeğim.
Pınarından kanarak,içtiğin o suyunun,
Bir bakışta beni yakan sevgili,
Son kare resmimi çek gidiyorum.
Dünyamı başıma yıkan sevgili,
Uzak diyarlara tek gidiyorum.
Turab’ına bendim mutluluk eken,
Bakma ismindeki iki heceye,
Güneşi doğmadı ıssız geceye,
Dayandı yüreği onca acıya,
Bu dünyada gülmek ona haramdı.
Oysaki abimin adı Bayramdı…
Yağmur olup gökyüzünden düşüp de,
Bedenime akıyorken bitmişim.
O simsiyah gözlerinle uzaktan,
Derin derin bakıyorken bitmişim!
Sanma bir tek hayaldesin düştesin,
Dünyayı bir cennet gibi görerek,
Zevklerine kanacaksın sevdiğim.
Şatafatlı günlerini sürerek,
Bitmeyecek sanacaksın sevdiğim.
Bunca sözü kafana hiç takmadan,
Bütün çiçeklerin boynu bükülmüş,
Açmıyor sevdiğim hiç biri sensiz.
Sevda yollarına setler kurulmuş,
Geçmiyor sevdiğim hiç biri sensiz.
Yaşadılar sensiz yazda kışları,
Sevdanın tutsağı olduysam eğer,
Düştüğüm bu halin sebebi sensin.
Ne fark eder gülüm divanen densin,
Senin bir bakışın dünyaya değer.
Yar deyip elini tutmuşsa elim,
Kalbimi seviyor hala deyip de,
O yalan sözlerle kandırabilsem…
Ateşten gömleği alıp giyip de,
Yeniden sevdanla, yandırabilsem….
Esiyor başımda aşkın dumanı,
Yaş vardı yirmiye,sülüs elinde,
Bak geldi senin de sıran Mehmed’im
Anasının dua,düşmez dilinde,
Duayla kışlaya,varan Mehmed’im.
Gencecik çağında,daha toy idi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!