Unutmak mümkünmüdür veda ettiğin anı,
Hayallere kör kurşun sıkıp gittiğin anı,
Nasıl affetsin gönlüm yanlış yola sapanı?
Kalbime yolcu gibi binişini unutmam!
Son durağa varmadan inişini unutmam!
Aşk dolu maziye düşmansı gözle,
Bakacak kadar mı, usandın benden?
Dilinden dökülen bir acı sözle,
Yıkacak kadar mı usandın benden?
Yatmayı düşlerken pamuk dizine,
Gözlerine bakışım, aklındadır dün gibi,
Düşündükçe sevgilim, yüreğin titreyecek.
Yıllar geçse aradan, yine o ilk gün gibi,
Beni gördüğün zaman, içerin eriyecek.
Koş yetiş dediğinde, koşmadım mı sevdiğim?
Ben seni eş tutmadım, hiçbir sevgili ile,
Adını beyaz koydum, soy adını meleğim.
Sen beni mahkum ettin, sevdamı bile bile,
Mutluluk senin olsun, budur hâktan dileğim.
Kader ilk çelmesini yirmi yaşımda taktı,
Mazlumun ahını alan alana
Kimse feryadını duymuyor emmi
Devlet kasasından para çalana
Haram lokma yemek koymuyor emmi
Bir olup sattılar tüm toprakları
Tutmak istemiyor gönlüm kalemi,
Seni anlatmaya mahir değilim.
Tek bir mısra ile bütün alemi,
Aşkına kul eden şair değilim.
Baş belan çıkmışım falında güya,
- Şu gönlün istediği senden bir gonca güldür
İnsaf et be vicdansız bir gün de beni güldür -
Bu gece yüreğimde dinmeyen derin sızı
Kaç şiir anlatır ki sen gibi vefasızı
Ağustosta üşüttün görmedim sıcağını
İsmini sildim artık yazdığım her şiirden.
Ellerinle yıktın sen bu sevda ocağını
Gözüm görmesin seni uzaklaş bu şehirden.
Öyle bir uzaklaş ki kokun bile kalmasın
Ne olur biraz bekle, otur şöyle yanıma,
Çok doluyum arkadaş, sana diyeceğim var.
Hele doldur kadehi, işlesin bir kanıma,
Ne kadar derdim varsa, tek tek sayacağım var.
Ben susmayı seçerim o körükler yangını,
Suskun bir şehir gibiydi gurbet çiçeği
yüreğinin kalabalığı yüzüne yansırdı hep
konuşmaz öylece izlerdi ıslak caddeleri
yağmura kapılır aşka susardı
kimse bilsin istemezdi yıkılan hayallerini
gizlemeye çalışırdı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!