Emre Seher Şiirleri - Şair Emre Seher

Az önce;
Beşiktaş maçının tartışmalı pozisyonlarını izlerken aklıma geldin.
Gökhan'a yapılan bariz penaltıydı, senin bana yaptığın fair play ödülü aldı.
Bunda bile futbola bağlıyorsun konuyu dememen için, farklı şeylerden bahsedeceğim.
Ellerim saçlarında, gözlerim.
Konuya böyle giren çoğu kişinin gözleri, göğüs aralarında değilse bende bir şey bilmiyorum.

Tükeneceğiz parçasının son deminde, tükendim diye bağırdım.
Oturduğum yerden kalkıp,her zaman buluştuğumuz ağacın dibine vardım,kazıdığım kabuk yığınında vazgeçemem yazıyordu.
Tesadüfün böylesi olamazdı,bu bana Allah'ın verdiği bi cezaydı sanki;
Tam o esnada oturup bir sigara sardım, cebimden çıkardığım bi telefon kartını ikiye ayırıp zivana yapmak zor olmadı
Acelem vardı yoksa kaldramazdım bu kadar acıyı, hemen ateşledim sardığım sigaramı kafam başka yerde, ben başka yerde gibi bir potansiyele girdim sanki ve sonra kendime geldiğimde tam o esnada.
Sezen Aksu yaraladı küçük yüreğimi;

Uzaktada olsam yanında gibi hisediyorum kendimi bu duygular mı bana geliyor yoksa güzel gülüşün mü bilmiyorum ama seni bana getiren Allah'a sonsuz teşekkür ediyorum.

Bazen diyorum ki yanımda olsan sarılsam, ellerini tutsam, alnından öpüp koklasam seni. Mutlu olurmuydun. Yine en güzel gülüşlerini verirmiydin bana. Sadece bana başka kimse olmasın sadece ikimiz fotoğraflarımızı bile çeken hiç kimse olmasın bu yüzden ikimiz diyorum ya.

Bazen sen beni kıskan bazende ben seni ama hiç küsme hep yanımda kal bana trip at darıl ama gitme. Ben gitmem senden sen yeterki isteme gitmemi ben hep seninle olurum. Mutlu oluruz değil mi? Seven insanlar hep mutlu olur diyorlar bizde onlar gibi oluruz değil mi?

Bizler;
Selahattin Özdemir'in isyan şarkısı ile güne başlayıp,
Müslüm Gürses'in usta sözleri ile yaşantımızı sürdüren insanlarız. Bazen canımızı sıkan olur.
Yıldız ablayla işim olmaz dinleriz.
Orhan baba, hatasız kul olmaz dedi.
En acısıda bu oldu hayatımızda.

Uyuyormusun sevdiğim?
Hayır bi dakika sen, sen ölmüşsün!
Sen benim için ölmüşsün ama başkası için yaşıyorsun.

Ki ben;
sonbahar akşamında esen sert rüzgarda kahvemi yudumlarken iliklerime kadar üşüdüğümü farkettim anlıyormusun?
Bu sana dair yazacağım hiç bir kelime ile bağdaşmayacak bununda farkına var.
Senin yokluğundan ziyade, avuç içlerimi sigaramla ısıttığım aylardayım yine.
Sorun senin olman yada olmaman değil.
Tek sorun senin başkasına sarılman falan da değil.

Hatırlıyormusun?
Yağmurlu birgün saçların tel tel olmuş omuzlarına değiyordu.
Kaşlarımın arasında kirpiklerime süzülen yağmur tanecikleriyle göz yaşlarımın akıntısı ile izliyordum seni.
Hafiften dudaklarını kıpırdatarak birbirimizi kırmadan bitirelim herşeyi dedi.
Birbirimizi kırmadık.
Fakat sadece güldüm.

İki gündür içimde bişeyler karalama hevesi geliyor sonra vazgeçiyorum.
Vazgeçiyorum demişken;
Yıldız abla geliyor aklıma,
Vazgeç yüreğimden düşlerimden yaralıyım bin yerimden, hep aynı ses tonunda gidiyor ufaktan ufaktan, denizin kıyısında kısadan yudumlarken biramı.
Çok zor aşk bu yok ki karşılığı diyerek bi güzel yine ağzımıza sıçıyor.
Kendisi olmadı ki abla, karşılığı olsun diye söylenmeden edemiyor insan.

Ve anlıyorsun ki?
Yanlız kalınca yabancılaşıyor insan hayata, tutunacak bi dal arıyor kıyıda köşede,atıyor kendini gün batımına doğru denizin sıcak kumsalına dalıyor gözleri uzaklara ve diyor ki?
insanlık nerde hata yaptı ben böyle yalnız kaldım.
[15:54, 18.12.2016] Yiğidim? : Nasıl olduğunu tam olarak hatırlamıyorum. Elim ve anlım arası o kadar uzaktı sanki, bir an her şey gözümde büyümüştü masanın üzerinde duran suya uzanmak istedim, belki kendime getirecekti bir yudum su. Uzanırken titreyen ellerimden kendim korkmuştum.Ve ellerimi masaya dayadım bi kaç dakika öylece durdum ve masanın diger ucunda kül tablası sigaram duruyordu. Masadan tutunarak uzandım ve bi sigara yaktım bi iki fırt içime çektim hafiften gözlerim dalar gibi oldu ve köşede duran sandalyeye oturdum.Yan sehpada duran fotoğraflarımız göz önüne geldi ve tutup tek tek yırtıp attım.Ağlayamamak bu olsa gerekti. İki kere düşe kalka kapıdan dışarı adım attım. Tanrı sanki çıldırmamı istiyordu, sokağı aydınlatan bir sigaram var, yağmur dinme taraftarı değildi göz yaşlarımı saklamak için en güzel vakitti. Koşmaya başladım, saga sola çarparak önüme gelen her kim varsa çarpıp geçiyordum bağıra çağıra ayıp sayıp söverek düşe kalka koşuyordum. Kendimi bir an kapısında buldum.
Orda öylece saatlerce bekledim. Gözlerimi odasının penceresinden alamıyordum ki,odanın ışığı yandı ve aklımda olan numarısı tuşlayıp aradım.
Ve bakiyeniz yetersiz.

Ve sen benim alın yazım,turan gözlümsün.
Başka birini nasıl seveyim.
Aldırmadan hiç bir söze.